Począwszy od roku 1914 przez dziesięć lat pod Strzałkowem istniał obóz jeniecki i obóz dla internowanych. Przetrzymywano tutaj jeńców Armii Czerwonej, a później internowanych i jeńców Armii Ukraińskiej  Republiki Ludowej. Pozostałości po obozie obejrzeć można przy drodze krajowej 92 (waypoint). Nieopodal, na północ od drogi, wśród pól pomiędzy Strzałkowem i Słupcą znajduje się Cmentarz jeńców wojennych i internowanych pod Strzałkowem. Spoczywa tu, również w grobach zbiorowych około 8000 jeńców różnych narodowości. Na środku cmentarza znajduje się pomnik z napisami w języku niemieckim "Umarli za swoją Ojczyznę" i po rosyjsku "Miejsce wiecznego spoczynku żołnierzy rosyjskich i ich sojuszników". Pomimo, że władze odrodzonej Polski nigdy nie planowały, nie wydały rozkazu ani nawet nie tolerowały morderstw na jeńcach, a większość więźniów zmarła wskutek chorób, w tym epidemii tyfusu obóz jest wykorzystywany w rosyjskiej propagandzie jako część akcji Anty-Katyń mającej na celu relatywizację i usprawiedliwienie zbrodni katyńskiej. Warunki w obozie były ciężkie jednak wynikały nie z planu, a trudnej sytuacji panującej w ogarniętym wojną kraju.

Jak twierdzi prof. Zbigniew Karpus, historyk UMK: 

„Sowiecki jeniec otrzymywał takie samo wyżywienie jak polski żołnierz w garnizonie, niewalczący na froncie.”

Przynajmniej teoretycznie, bowiem prof. Wiesław Olszewski, historyk UAM dodaje, że w praktyce:

„Nawet polscy żołnierze nie mogli liczyć na takie wyżywienie.”

W ten kontekst wpisuje się  umieszczenie w maju 2011 przez nieustalonych sprawców na terenie obozu tablicy z niezgodnym z prawdą napisem "Tutaj spoczywa 8000 radzieckich czerwonoarmistów, brutalnie zamęczonych w polskich obozach śmierci w latach 1919-1921". Tablica została usunięta na podstawie decyzji wojewody, a rozpoczęte śledztwo prokuratorskie umorzono we wrześniu tego samego roku. W przeciwieństwie do informacji o obywatelach polskich zamordowanych na rozkaz władz sowieckich strona polska nigdy nie zatajała okoliczności zgonów jeńców rosyjskich. Tak polscy, jak rosyjscy badacze mają zagwarantowany swobodny dostęp do polskich archiwów, a badania nad losami jeńców wojennych i publikowanie ich wyników w żaden sposób nie są w Polsce utrudniane.

Skrzynka:  Mały pojemnik schowany na zewnątrz ogrodzenia po północno-wschodniej stronie cmentarza

WuchtaWiary zakłada skrzynki dla Was, dbaj jak o własne i pomóż w serwisowaniu lub zgłoś chęć adopcji. Zapasowe logbooki do naszych skrzynek można pobrać z adresu tnij.com/logbooki .