7 sierpnia na polach pomiędzy linią lasu annoborskiego a stacją PKP, miała miejsce bitwa trwająca cały dzień. Rankiem mieszkańcy tzw. Kępy (tak nazywano domy stojące za torami kolejowymi na przeciw dworca), dowiedziawszy się o nadchodzącym froncie, spakowali dobytek na wozy i ruszyli w stronę lasu. Kiedy dotarli do lasu, napotkali cofające się wojsko rosyjskie. Oficer rosyjski nakazał usunąć z leśnej drogi ludność cywilną, by nie torowała przemarszu wojska. Po rozmowie z dowódcą wojsk rosyjskich mieszkańcy Kępy zaczęli wyrąbywać w lesie trakt, aby usunąć się w ten sposób armii z drogi. Rosjanie osiągnąwszy skraj lasu ruszyli jeszcze kilkaset metrów w kierunku dworca PKP i Kępy. W pośpiechu okopali się na wysokości starego traktu wiodącego z Lubartowa do wsi Annobór. Czekali na nadciągające za nimi wojsko austriackie. Zaczęła się walka pozycyjna - na skraju lasu Austriacy, a w okopach Rosjanie. Bitwa trwała długo, w powietrzu wybuchało tysiące pocisków szrapnelowych (do dziś zasiewają cały ten teren i można je zbierać jak kamienie) i w końcu poprowadzono atak na bagnety. Rosjanie po ciężkich walkach wycofali się w stronę dworca, paląc po drodze domy na Kępie. Najprawdopodobniej jakaś część wojsk rosyjskich broniła się jeszcze w okolicach dworca PKP (do dziś stoi tam krzyż upamiętniający walki podczas tej wojny) a potem wycofała się w kierunku rzeki Wieprz. Rosjanie przeprawili się no drugą stronę rzeki i przez kilka dni wojska stacjonowały po obu jej brzegach. Austriacy od strony Lubartowa, Rosjanie od wschodu.

Mieszkańcy Kępy cały dzień i noc koczowali w lesie dokładnie słysząc odgłosy walki i jęki rannych. Wczesnym rankiem zdecydowali ruszyć w stronę domów. Przechodzili przez pobojowisko, widzieli ciała zabitych żołnierzy i w oddali pogorzeliska swoich gospodarstw. Na pobojowisku zastali kilku mężczyzn którzy zajmowali się chowaniem ciał zabitych żołnierzy. Najprawdopodobniej to oni (oczywiście z rozkazu Austriaków) założyli cmentarz, na którym pochowani zostali tylko Austriacy i Niemcy. Cmentarz ten znajduję się na skraju lasu we wsi Nowodwór - Piaski. (OP89MS)

Ciała Rosjan złożono w okopie, zasypano wapnem i ziemią. W miejscu tym stoi krzyż. 

Poniżej notatka służbowa AW z walk pod Lubartowem niestety po niemiecku. Tłumaczenie google translator. Jeżeli ktoś lepiej posługuje się niemieckim niech poprawi - będę wdzięczny.

Österreichisch-ungarischer Sieg bei Lubartow am Wieprz 
Wien, 8. August, mittags. 
Amtlich wird verlautbart: 
Russischer Kriegsschauplatz: 
Die Armee des Erzherzogs Joseph Ferdinand setzte gestern im Raume zwischen Weichsel und Wieprz den Angriff fort. Die unmittelbar westlich des Wieprz vorgehende Stoßgruppe warf den Feind aus mehreren Linien, nahm nachmittags Lubartow und drang gegen Norden bis zum Flußknie vor. Der geworfene Gegner flüchtete in Auflösung über den Wieprz. Auch südlich und südwestlich Miechow errangen unsere Truppen einen vollen Erfolg Der Feind war hier, um unseren Angriff zu parieren, zum Gegenstoß übergegangen, der bis zum Handgemenge führte, wurde aber an Front und Flanke gefaßt und über den Wieprz zurückgetrieben. Die Zahl der bei Lubartow und Miechow eingebrachten Gefangenen betrug bis gestern abend 23 Offiziere und 6000 Mann. Die Beute belief sich auf 2 Geschütze, 11 Maschinengewehre und zwei Munitionswagen. Bedroht durch unsere von Süd her siegreich gegen den unteren Wieprz vorgehenden Truppen haben heute früh auch die noch im Weichselgelände nordwestlich Iwangorod verbliebenen russischen Korps den Rückzug gegen Nordost angetreten. Österreichisch-ungarische und deutsche Kräfte verfolgen. Zwischen Wieprz und Bug wird weiter gekämpft. 
In Ostgalizien ist die Lage unverändert. 

TŁUMACZENIE 

Austro Węgierskie zwycięstwo w Lubartowie nad Wieprzem 
Wiedeń 8 Sierpnia w południe 
Komunikat urzędowy 
Rosyjski teren działań wojennych 
Armia Arcyksięcia Józefa Ferdynanda wczoraj znajdowała się w miejscu pomiędzy Wisłą a Wieprzem szykując się dalej do natarcia. Bezpośrednio na zachód od wieprza postępowały grupy uderzeniowe ? ???. wroga z wielu linii, wzięły (nie wiem kto) po południu Lubartów i przebijały się przeciwko północy do przed zakole rzeki. Przeciwnik rzucił się do ucieczki? zerwany z nad Wieprza również od południa i południowego zachodu z Miechowa (Michowa?) odgadywać?? nasze wojska jedną zakończyły powodzeniem tu wróg, tak jak my nacierał parując, przeciw natarcie nad przejście, od tak toczyła się walka wręcz, zostawione lecz Front i Flanka oczekiwano odwrotu?z nad Wieprza. Dało to czas na odwrót? z Lubartowa i Miechowa oraz nastąpiła wymiana jeńców (oszustwo?!!) wczoraj wieczorem 23 Oficerów i 6000 żołnierzy. Przyniosło 2 zdobyczne armaty w które się zaopatrzyliśmy?, 11 Karabinów maszynowych i dwa Samochody z amunicją. Wróg zagrażał nam od południa tu lecz zwycięsko parliśmy na przód przeciwko atakując od dołu? Wieprza przeciwko wrogowi mieliśmy dzisiaj wcześnie? jeszcze w nadwiślański teren północno-zachodni Iwangród (Dęblinie) pozostał jeszcze rosyjski Korpus który był w odwrocie w kierunku od północy podstępnie . Austrowegierska i Niemiecka para sił goniła (ścigała) wroga. Później razem walczyliśmy Między wieprzem a Bugiem.We wschodniej Galicji położenie armii jest nie zmienione.

źródło 1 i 2 zdj własne

O keszu:

Kordy wskazują krzyż. Kesz znajduje się w iglaku parę metrów na lewo stojąc przodem do krzyża.