“Kościół miejscowy już dawniej został fundowany, gdyż w 1415 roku występuje Stanisław, wikaryusz z Żegocina, jako świadek. Dzisiejszy kościół drewniany z wieżą odbudował po zgorzeniu dawniejszego w roku 1714 Mikołaj z Wybranowa Świnarski, starosta liwski, dziedzic miejscowy. (...) Kościół ten zdawna jest głośny z cudownego obrazu N.M. Panny.”

Datę budowy świątyni wyrzeźbiono nad bocznym portalem wejściowym od strony północnej. Odkryto i wyeksponowano go podczas remontu w 1998 roku, dzięki czemu od tego momentu każdy może przyjrzeć się jego szczegółom. Warto zwrócić przy tym uwagę na herb Poraj wraz z inicjałami fundatora kościoła. Dobrze zauważalne są drewniane kliny, których użyto wówczas do przytwierdzenia portalu. Od strony zachodniej natomiast wznosi się kwadratowa wieża kryta barokowym hełmem.

Wyposażenie wnętrza pochodzi przeważnie z XVIII wieku. W dekorowanym rzeźbami figuralnymi rokokowym ołtarzu głównym z ok. 1780 roku umieszczono obraz Matki Boskiej w typie Śnieżnej. Na nim napis “Sancta Dei Genitrix ora pro nobis”, oznaczający “Święta Boża Rodzicielko módl się za nami”. Początkowo miał znajdować się w nieodległej wsi Łęg, po czym został przeniesiony do Żegocina jeszcze przed 1639 rokiem. Z tym wydarzeniem związana jest pewna legenda. “Nad brzegiem Prosny stał niewielki kościółek, jednak któregoś roku po żniwach rzeka wylała topiąc w swych wodach przybytek. Wtedy to obraz przypłynął na szczątkach kościółka do Żegocina i tam osiadł na mieliźnie. Kiedy mieszkańcy wioski wyciągnęli wizerunek na brzeg usłyszeli po raz ostatni bicie łęgowskich dzwonów.” Pomimo późniejszego pożaru miejscowego kościoła w XVIII wieku obraz w cudowny sposób nie uległ uszkodzeniu. W 1780 roku uznano go jako łaskami słynącymi, przy czym koronacji płótna dokonał dopiero w 1965 roku sam Kardynał Stefan Wyszyński. W uroczystości tej brało udział wiele tysięcy przybyłych pielgrzymów. Osoby szczególnie zaangażowane doznały po jego zakończeniu represji ze strony ówczesnych władz nieprzychylnych Kościołowi. Z XVIII wieku pochodzą również ołtarze boczne, ambona, chrzcielnica i konfesjonały. Na tylnej ścianie prezbiterium odkryto podczas remontu w 2001 roku polichromię przedstawiającą kotarę. Według lokalnej tradycji dwa ołtarze boczne mają pochodzić z kościoła Jezuitów z Kalisza. Wskazuje na to także ich stylistyka, jest więc wysoce prawdopodobne, że część rozproszonego przez wieki wyposażenia tej niezwykle zasłużonej dla Kalisza świątyni znalazła się właśnie w Żegocinie.

Kesz to mała skrzynka umieszczona w pewnym oddaleniu od sanktuarium.

Założono razem z użytkownikiem Szabla_1984.