Wiedźma – w przedchrześcijanskich słowiańskich społecznościach kobieta posiadająca wiedzę, związaną z ziołolecznictwem, medycyną, przyrodą. Kobiety takie szanowano, zwracano się do nich o pomoc w chorobie, pytano o radę w wypadku ważnych zdarzeń życiowych. Pierwotnie w kulturach słowiańskich wiedźmę nazywano wiedma, widma lub widna. Wiedźma posiadająca zdolności lub cechy magiczne nazywana była ciotą.

Szacunkowi towarzyszył także często zabobonny lęk, stąd też pojawiający się często w kulturze słowiańskiej baśniowy motyw Baby Jagi. Choć wiedźmy były poważane, to jednak niechętnie widziano je w domach jako gości, a przed ich przybyciem miały chronić różnego rodzaju amulety wieszane nad drzwiami.

Pierwotnie, prawdopodobnie aż do połowy IX wieku na terenach wschodnich słowiańszczyzny, owo określenie nie było pejoratywne. W wyniku ekspansji chrześcijaństwa i piętnowania rytuałów ludowych i pogańskich zwyczaj gromadzenia i przechowywania wiedzy przez osoby w wybranych rodach uległ zapomnieniu. Wiedźmy oskarżano o czary, dlatego obecnie wiedźma często utożsamiana jest z czarownicą. Niepokojące dla duchownych było prawdopodobnie to, że - bogata, jak na owe czasy - wiedza złożona była w rękach kobiet, które w założeniach nowej religii miały być gorsze od mężczyzn. Dopatrywano się tu powiązań z kultem Wielkiej Pramatki, której cześć - zwłaszcza w rejonach rolniczych - oddawano jeszcze długo po wprowadzeniu chrześcijaństwa.

Słynny "Młot na czarownice" wydany w 1486 roku przekreślił szanse na egzystowanie w społeczeństwach wiedźm oraz osób parających się czarami. Zaczęto im przypisywać konszachty z diabłem oraz sprowadzanie wszelkiego nieszczęścia na ludzki ród. To one stały się winne chorobom oraz klęskom żywiołowym. Rozpoczęły się inkwizytorskie łowy i zapłonęły stosy. Oskarżycielom i sędziom przypadały części majątku straconych kobiet, trudno więc się dziwić, że liczba czarownic na naszych ziemiach gwałtownie rosła.

W niektórych europejskich krajach ostatnie prawa zabraniające parania się magią zniesiono dopiero w latach 50. ubiegłego wieku. Dziś czary, wiedźmy i czarownice traktowane są z przymrużeniem oka, choć nie brakuje osób, szukających pomocy w tajemnych rytuałach. Na zainteresowanych czekają nawet specjalne stowarzyszenia. A na pytanie: Jaka jest różnica pomiędzy wiedźmą a czarownicą? - niektórzy odpowiadają z humorem: Jakieś dwadzieścia lat.

Współcześnie wciąż można spotkać kobiety parające się zielarstwem we wschodniej Polsce, jak również wywodzące się z tradycji prawosławnej szeptunki, inaczej zamawiaczki.

A co na temat wiedźmy potrafi wyprodukować współczesna popkultura to już sami wiecie...

Źródło: pl.wikipedia.org i englishstory.pl

---

Kesz: etapy są 3, a jeden z nich wymaga dodatkowego narzędzia.

etap 2: N 52° 21.(X2)9(X1)' E 16° 5(X1+2).(X2*X2)2(X1-1)'
etap 3 (finał): N 52° 2C.BCC' E 16° 5A.(A+C)(A+C)C'