W Krzepinie na przełomie XIX wieku założono park dworski. Park ten obejmował obszar ok 1,5 hektara. Z pozostałości jakie się po nim zachowały do dnia dzisiejszego możemy powiedzieć, iż miał on kształt prostokąta. Jego pozostałości możemy do dziś oglądać na płaskim, miejscami podmokłym i pociętym groblami terenie. W północnej części parku znajdował się parterowy budynek dworu, po którym obecnie zachowały się tylko fundamenty. Do czasów współczesnych natomiast dobrze zachował się drzewostan parku. Najbardziej okazała jest aleja grabowo-kasztanowa położona przy zachodniej granicy parku. Znajdują się tam wiekowe drzewa takie jak kasztanowce, lipy, buki, klony, graby i wierzby.

Cały zespół dworski składał się ze wspomnianego już parku, alei dojazdowej, łąki, budynku oraz stawu z wyspą, otoczonego łąkami i zagajnikami, który znajduje się w południowo-zachodniej części parku. Staw ma kształt prostokąta pociętego szerokimi i krótkimi groblami, które tworzą dojście do wyspy mającej kształt kwadratu. Część wschodnią i południową zajmował ogród warzywny i sad.

Do 1945 roku cały zespół był własnością prywatną ówczesnych właścicieli dóbr Krzepin – Siemieńskich. W tym też roku został przejęty na cele reformy rolnej. Obejmował (wraz z dobrami Sulików) obszar o powierzchni 883,59ha, z czego: grunty orne zajmowały 132,7 ha, łąki – 77,18 ha, lasy – 610,21 ha, sady – 6,69 ha, parki – 223 ha, podwórze, zabudowania, drogi – 19,06 ha, nieużytki – 8,66 ha, wody – 10,62 ha, inne grunty – 16,24 ha.

Sad składał się ze 120 drzew starych i 270 młodych w dobrym stanie. Lasy były typu mieszanego z przewagą iglastego, 25% ich powierzchni o drzewostanie przeciętnie 60-letnim, resztę stanowił drzewostan 30. letni.

W skład zbudowań dworskich wchodziły takie budowle jak: pałac (24x10m), oficyna, czworaki, suszarnia, 3 stodoły, spichlerz, obora, 2. komórki, szopa ogrodnicza, cieplarnia, kurak, drwalka, piwnica, 2. stajnie, 2 szopy i chlewy.

W wyniku podziału zajętego majątku 15 osób ówczesnej służby folwarcznej otrzymało działki rolne o wielkościach od 1 do 2,5 ha powierzchni oraz po 0,5 ha łąk. Cztery gospodarstwa małorolne otrzymały po 1. ha ziemi ornej i 0,5 ha łąki. Pięćdziesiąt osób bezrolnych otrzymało po 1,5 ha ziemi ornej i po 0,5 ha łąki.

W 1909 roku odnotowano w Krzepinie ochronkę dla dzieci. Oprócz samej opieki nad dziećmi uczono w niej także czytać i pisać co pozostawało w sprzeczności z obowiązującymi wówczas przepisami zakazującymi prowadzenia w ochronkach działalności edukacyjnej.

źródło: bebelno.cichecki.net