Tytułowe BZB to … kolory (biały – zielony – biały) szlaku pieszego, wytyczonego przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, wiodącego z Sopotu Kamiennego Potoku do Skarszew. Jego długość liczy 81 km i prowadzi głównie przez tereny leśne województwa pomorskiego. Po drodze można natknąć się na wiele ciekawostek przyrodniczych, obiektów historycznych oraz miejsc, które mogą Cię zachwycić. Zapraszamy Cię na geospacer – zobacz to sam! A przy okazji może znajdziesz jakąś skrzyneczkę!

Historia rodziny Gralathów.

Gralathowie związani byli z Sulminem od końca XVIII w. W 1786 r. ówczesny właściciel majątku, Edward Fryderyk Conradi, poślubił Renatę Wilhelminę, córkę burmistrza Gdańska, Daniela Gralatha, który złotymi zgłoskami zapisał się w historii miasta i światowej nauki. Dla gdańszczan najbardziej znaną pamiątką po nim jest Wielka Aleja, łącząca Gdańsk z Wrzeszczem. Trudno jednak nie docenić jego dorobku jako uczonego. Gralath prowadził pionierskie badania nad elektrostatyką, zawierając ich wyniki w pierwszym na świecie dziele na ten temat - "Historii elektryczności", uzupełnionej "Biblioteką elektryczną", czyli bibliografią wszystkich dzieł poświęconych elektrostatyce. Z kolei w sferze polityki zabłysnął talentem negocjacyjnym. Podczas wojny siedmioletniej udało mu się odwieść Rosjan od zajęcia Gdańska. Potwierdzeniem wyjątkowych walorów osobistych było przyznanie Gralathowi przez króla Polski godności burgrabiego oraz łowczego na Mierzei Wiślanej.

 Edward Fryderyk Conradi opuścił ziemski padół w 1799 r. Po jego śmierci Renata Wilhelmina po raz wtóry wstąpiła w związek małżeński, a jej mężem został Fryderyk Leopold von Schrötter, pruski minister stanu i wojny, reformator, twórca znakomitych map. W 1801 r. małżonkowie wybudowali w Sulminie dwór, z którego do naszych czasów zachował się tylko niewielki fragment. 

Renata Wilhelmina zmarła w 1808 r., przekazując majątek bratu, noszącemu tak samo jak ojciec imię Daniel, ale dla odróżnienia od niego, zwanego Młodszym. Nie nacieszył się on posiadłością. Zmarł w sierpniu następnego roku - dokładnie 200 lat temu. 

Daniel Gralath Młodszy był postacią nietuzinkową. Rektor słynnego Gimnazjum Akademickiego, pozostawił po sobie wspaniałą trzytomową "Historię Gdańska". Jako że wytrwał w stanie bezżennym, po jego śmierci właścicielem Sulmina został brat Karol Fryderyk, który osobowością dorównywał swemu rodzicielowi i starszemu o dwa lata Danielowi. Urodzony w 1741 r. odgrywał znaczącą rolę w życiu Gdańska. Był sekretarzem rady, a następnie przedstawicielem nadmotławskiego grodu w Warszawie. W latach 70. XVIII w. sprawował funkcję ławnika i rajcy, dwukrotnie był też burgrabią. W okresie napoleońskiego Wolnego Miasta pełnił funkcję prezydenta senatu gdańskiego (1807-1808). Jego drugą żoną była młodsza o 19 lat praprawnuczka Jana Heweliusza, Szarlota Konstancja Beata Davisson. Zmarła w 1805 r. i pochowana została w kościele Mariackim w Gdańsku. Ciało jej męża złożone zostało już w grobowcu w Sulminie. 
W życiu braci Gralathów ważną rolę odegrało wolnomularstwo. Adeptami sztuki królewskiej zostali podczas studiów w Królewcu i jej idee starali się krzewić na gruncie gdańskim. Odgrywali znaczącą rolę w działalności lóż Pod Trzema Gwiazdami, Pod Srebrnym Lichtarzem oraz Eugenii pod Ukoronowanym Lwem. Działalność wolnomularska była dla nich sposobem na ściślejsze powiązanie Gdańska z Rzeczpospolitą. Dzięki ich zabiegom, w 1770 r. gdańscy masoni poprosili o patronat Wielką Lożę "Cnotliwy Sarmata", która w owym czasie była najważniejszą tego rodzaju asocjacją w Warszawie. 

 Grobowiec Gralathów w Sulminie.

Grobowiec Gralathów przez wiele lat popadał w ruinę. Pierwszego aktu wandalizmu dokonali żołnierze czerwonej armii którzy szukali w trumnach kosztowności. Kolejnych zniszczeń i profanacji zwłok dokonali żołnierze z pobliskiego poligonu, którzy wg opowiadań strzelali do przywiązanych do drzew zmarłych. Kaplica była całkowicie zdewastowana a szczątki trumien rozrzucone po cmentarzu. W 2012 r. Grobowiec Gralathów został odbudowany a ciała zmarłych wreszcie zaznały spokoju.

Podane współrzędne wskazują skrzyżowanie szklaku zielonego z drogą Sulmin - Kolbudy. Aby dotrzeć do miejsca ukrycia skrzynki należy skręcić w kierunku Sulmina. W odległości ok. 300 m znajdziecie grobowiec, tablicę informacyjną i miejsce ukrycia skrzynki. Wszystkie niezbędne informacje znajdziecie w dodatkowych waypointach.

Hasłem do logu są pierwsze litery imion (pierwsze imię) osób pochowanych w grobowcu, ułożone w kolejności ich pochówku. Duże litery (siedem liter), bez spacji.