Niewielka wieś o widocznym jeszcze planie ulicówki, rozciągająca się wzdłuż drogi z Przytonia do Ginawy, w odległości 8 km na wschód od Węgorzyna.
- Trudno powiedzieć kiedy powstał pierwszy kościół, wiadomo natomiast, że uległ on spaleniu w 1823 roku.
- Kościół powstał w XIX wieku.
- Poświęcony 6 grudnia 1945 roku.
Kościół usytuowano na niewielkim wyniesieniu znajdującym się przy skrzyżowaniu dróg w centrum wsi. Jest to niewielka budowla salowa o konstrukcji szkieletowej, wzniesiona na panie wydłużonego prostokąta, o prosto zamkniętym prezbiterium, bez wieży, orientowana.
Na kamiennym fundamencie i podmurówce zakończonej pojedynczą warstwą cegieł, położona jest drewniana podwalina, w której osadzone są pionowe słupy, powiązane poziomymi ryglami i narożnymi zastrzałami. Kwadratowe i prostokątne fachy wypełnione są paloną cegłą, otynkowaną. Całość spięta jest drewnianym oczepem, na którym spoczywa konstrukcja dwuspadowego dachu, krytego współczesną dachówką ceramiczną. Wnętrze nakryte jest drewnianym stropem belkowanym. Szczyt wschodni i zachodni oszalowane. W każdej elewacji z wyjątkiem zachodniej osadzone są symetrycznie niewielkie okna o ostrołukowym wykroju i prostych ościeżach. W elewacji zachodniej i południowej znajdują się wejścia do świątyni o prostokątnych ościeżach.
We wnętrzu, do elewacji zachodniej dostawiona jest drewniana empora chórowa ze zdewastowanym prospektem organowym.
Na placu przykościelnym zachowały się resztki nagrobków oraz pomnik ku czci żołnierzy Wehrmachtu poległych w latach 1914-1918. Warto byłoby zorganizować symboliczne lapidarium. Przed wejściem do kościoła od strony zachodniej znajduje się współczesna, prosta dzwonnica z niewielkim dzwonem, prawdopodobnie jubileuszowym.
Z wyposażenia zachował się jedynie:
- Obraz przedstawiający zmartwychwstanie Chrystusa z XIX wieku.
- Wspomniana już empora i prospekt organowy.
Z racji tego iż kościół stoi w centrum i jest z każdej strony na widoku, a miejscowi interesują się obcymi, keszyk schował się nieopodal pod kordami.