14 marca 1838 hrabia saski Detlev von Einsiedel z Mückenbergu oraz Franz Anton Egells kupili od Bytomia teren zalesiony. Na budowę przeznaczono 32 000 talarów, a ukończono ją bardzo szybko bo już w listopadzie tego samego roku. Oficjalnie huta została uruchomiona dopiero w lipcu 1839.
Nazwa huty w ciągu roku zmieniała się często. Początkowo brzmiała ona Graflich von Einsiedel'sches Societäts Eisenwerk, później Eintracht-Hochofen-Etablissement i ostatecznie Eintrachthütte od niemieckiego Eintracht, czyli zgoda.
Huta Eintracht rozpoczęła produkcję od wytworów czysto hutniczych, czyli surówki i koksu, potem uruchomiono odlewnię, kotłownię, warsztaty mechaniczne. To dało podstawy do dalszego rozwoju.
W roku 1871 huta dysponuje 8 wielkimi piecami, 2 piecami martenowskimi, koksownią, walcownią i zakładami dalszej obróbki żelaza.
W okresie II wojny światowej Zgoda uległa reorganizacji. Zmieniono nazwę na Maschinenbauanstalt Eintrachthütte, przedwojenną produkcję ograniczono i stworzono tu fabrykę zbrojeniową. W hucie odbywali pracę robotnicy przymusowi z obozu koncentracyjnego KL Eintrachthütte (OP31BB). Produkowano tu działka przeciwlotnicze Flak-88 oraz części do wytwarzanych w Gdańsku łodzi podwodnych typu U-Boot.
W 1947 huta Zgoda przyjęła nazwę Zakładów Urządzeń Technicznych i stała się jedną z ważniejszych hut państwa polskiego, produkując silniki okrętowe, maszyny wyciągowe, prasy hydrauliczne oraz urządzenia dźwigowe.
W pierwszej dekadzie XXI w. zakład produkował silniki spalinowe Diesla, górnicze maszyny wyciągowe, prasy hydrauliczne, konstrukcje stalowe oraz ciężkie odlewy z żeliwa szarego. W maju 2008 został postawiony w stan likwidacji.
Skrzynka nie wymaga wchodzenia na teren urbexu, jeśli chcesz go zwiedzić pamiętaj, że jest to teren niebezpieczny i wymagający. Nie polecam wchodzić tam w dni robocze w godzinach pracy, gdyż na terenie zakładów trwają prace rozbiórkowe.
Na pierwszych trzech znalazców czekają certyfikaty :)