Historia budynku:

Projekt budynku powstał w 1912 r. w pracowni Alberta Schütze w Magdeburgu. Budynek został wzniesiony w 1914 r. z przeznaczeniem na dom sierot. Środki finansowe na realizację zamierzenia były państwowe. Dom dla sierot (niem. Sechstes Reichs-Waisenhaus) przewidziany został do zamieszkania przez 17 dziewcząt i 33 chłopców. Było w nim również mieszkanie dla rodziny opiekuńczej. Gmach sierocińca w podmiejskiej okolicy wyróżniał się efektowną architekturą i zdobieniami elewacji. Klasycznym podziałom, które narzucają wydłużone okna i podkreślony portal, towarzyszą do dziś zachowane płaskorzeźby - główki dzieci. Dla potrzeb wychowanków wzniesiona została sala gimnastyczna. Pomieszczenia gospodarcze przewidziano w odrębnym budynku. Do domu należał też 1 ha ogród warzywny oraz sad.

Niemiecki dom sierot funkcjonował zaledwie 6 lat. Po powrocie Bydgoszczy do odrodzonego państwa polskiego w styczniu 1920 r., dom został przejęty przez gminę Bydgoszcz. Początkowo mieścił się tu Państwowy Dom Sierot, zaś od 1923 r. Instytut Kresowców Wschodnich (zwany również Internatem Kresowym), prowadzący sierociniec dla dzieci z byłych ziem Rzeczypospolitej. Dawna sala gimnastyczna zamieniona została na kaplicę o charakterze publicznym.

W 1936 r. nieruchomość przeszła do dyspozycji Zarządu Miejskiego, który przeznaczył ją na cele szkolne. Od lipca 1937 r. w obiekcie organizowano ekspozycje i wystawy Muzeum Miejskiego.

Podczas II wojny światowej budynek był początkowo wykorzystywany do przetrzymywania polskich więźniów zatrzymanych przez gestapo, a następnie urządzono tam niemiecki szpital wojskowy.

W 1945 roku budynek przez kilka miesięcy zajęty był przez wojska radzieckie, znajdował się tam wówczas obóz przejściowy dla jeńców niemieckich. Po 1946 r. przeprowadzono większy remont wnętrz, w trakcie którego zmianie uległo rozplanowanie dużych sal na poszczególnych kondygnacjach.

Kaplica w dawnej sali gimnastycznej czynna była jeszcze w 1945 roku, a następnie urządzono w niej ogólnodostępne kino „Gwardia", które istniało aż do lat 60. XX w. W latach 1960-1970 do dawnej sali gimnastycznej dobudowano kilka budynków, które zmieniły wygląd całego założenia architektonicznego. Po remoncie gmach zajmowała Służba Bezpieczeństwa, a od 1956 r. Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej (w latach 70. XX w. przeprowadzona do nowo wzniesionego budynku przy ul. Powstańców Wlkp). W okresie powojennym cały teren dawnego ogrodu zabudowany został budynkami użytkowanymi przez milicję.

Od 1980 roku w budynku przebywały formacje ZOMO, wówczas też przeprowadzono kolejny remont wnętrz, nie naruszając jednak pierwotnej konstrukcji budynku.

Do niedawna w budynku mieścił się Bydgoski Oddział Prewencji Komendy Wojewódzkiej i Policji.

Obecnie budynek jest z zewnątrz zaniedbany, poza adresem brak jakiejkolwiek identyfikacji na fasadzie.

Źródła:

Historia i architektura [wiki]

Historia i architektura [gazeta.pl]

Historia Internatu Kresowego [pomorska.pl]

Kesz:

Większy mikrus w kolorze otoczenia, na kordach. Niewidoczny z zewnątrz, jednak nie trzeba wchodzić na teren ogrodzony.

Koniecznie weź coś do pisania!