Opis miejsca:

Plac Teatralny znajduje się w centrum Bydgoszczy między ulicami: Karmelicką, Focha, Mostową oraz rzeką Brdą.

Pierwsze budynki na obszarze obecnego placu Teatralnego powstały w końcu XIV wieku. Były to zabudowania klasztorne karmelitów, oraz kościół pw. Najświętszej Marii Panny.

W 1822 r. kościół mariacki karmelitów został rozebrany do fundamentów, a na jego miejscu wzniesiono pierwszy budynek teatru. Odtąd teatr stał się przyczynkiem ukształtowania placu miejskiego i nadania mu obecnej nazwy. Budynek teatru odbudowany po pożarze w 1835 r., spłonął ponownie w 1890 r. W 1895 r. wzniesiono następny – tym razem reprezentacyjny budynek Teatru Miejskiego zaprojektowany przez berlińskiego architekta Heinricha Sellinga. Podczas budowy gmachu rozebrano gotycką wieżę, która była ostatnim reliktem klasztoru karmelitów.

Między południową ścianą teatru, a brzegiem rzeki znajdowała się popularna kawiarnia zwana „Teatralną”. Na pobliskim skwerze 18 października 1910 r. ustawiono rzeźbę "Łuczniczka" autorstwa Ferdinanda Lepcke z Berlina – uznawany za jeden z symboli Bydgoszczy. Na terenie przylegającym od południa do Teatru Miejskiego, w 1901 r. założono skwer o powierzchni 0,20 ha.

Konsekwencją wzniesienia reprezentacyjnego budynku teatru była modernizacja placu. We wschodniej pierzei na fundamentach dotychczasowych budynków wzniesiono w latach 1893-1912 neobarokowe i modernistyczne kamienice. Częściowej modernizacji doczekała się również dochodząca do placu ul. Mostowa oraz ul. Focha.

W okresie międzywojennym plac Teatralny był jednym z najważniejszych i najbardziej eksponowanych placów miejskich w Bydgoszczy, chętnie utrwalanym na pocztówkach i w dziełach lokalnych artystów. W latach 1937-1938 plac został dodatkowo przebudowany.

Generalną zmianę przyniósł rok 1945. Podczas walk o wyzwolenie miasta budynek teatru został trafiony pociskami, a następnie spaliło się wnętrze obiektu. Gmach przez nowe władze miejskie błędnie kojarzony z kulturą niemiecką został bezmyślnie rozebrany. Odtąd Plac Teatralny jest okaleczony, gdyż brakuje na nim przybytku kulturalnego, od którego wziął nazwę.

Ostatecznie teren po wyburzonym teatrze przeznaczono na zieleniec. W latach 1959-1961 plac poszerzono i zagospodarowano w obecnym kształcie. Przeniesiono również pomnik Łuczniczki do parku im. J. Kochanowskiego na skwer przed budynkiem nowego teatru.

Źródła i więcej informacji: wiki, firtelbydgoski1, firtelbydgoski2.

Opis kesza:

Mikro-magnetyk . Miejsce ruchliwe o każdej porze - zachowaj odpowiednią pewność ruchów. Zawsze można się przecież zainteresować dziwnie przyczepionym znakiem..

Proszę o odkładanie z głową, czyli nie za głęboko, żeby następni poszukiwacze nie mieli nadmiernych problemów, i nie za płytko, aby mieli co szukać :)

Koniecznie weź coś do pisania.