O męstwie Bohaterów Bitwy nad Bzurą świadczą liczne cmentarze wojenne, pożółkłe dokumenty archiwalne i opowieści nielicznych już żyjących świadków tamtych tragicznych wydarzeń.

My odwiedziliśmy ponad 70 cmentarzy rozrzuconych na wielu rubieżach pola bitwy i do odwiedzenia części z nich pragniemy Was zaprosić. Wybraliśmy je tak aby zobrazować ogromny obszar pola bitwy.

15 września 1939 r 37 Pułk Piechoty z 26 Dywizji Piechoty Armii Pomorze zajął stanowiska obronne wzdłuż Bzury, broniąc dostępu do miejscowości Kompina–Patoki, a za tą linią do Kozłowa Szlacheckiego i Gągolina Południowego. Pułk toczył zacięte walki przez cały dzień ze zmiennym szczęściem. Na wczesne godziny dnia 16 września zaplanowano ponowne natarcie na Bzurę. Polskie oddziały uderzyły w kierunku na Kozłów Szlachecki a całodzienny bój nie zmienił sytuacji na tym odcinku. Były to ostatnie działania w rejonie Gągolina. Po dwudniowych walkach, w których Niemcy nie byli w stanie przełamać oporu, pułk poniósł ogromne straty osobowe a jego stan zmniejszył się do zasobów osobowych batalionu. Na rozkaz dowództwa odszedł w kierunku północnym w rejon: Osiek – Iłów – Budy Stare – Młodzieszyn – Justynów. Wieczorem tego samego dnia, na skraju lasu Budy Stare w rejonie Leontynowa, odpierał natarcie niemieckiej piechoty wspartej czołgami i samochodami pancernymi.

W wyniku ciągłych walk i poniesionych strat 18 września jednostka przestała praktycznie istnieć jako formacja bojowa. Pojedyncze grupy żołnierzy usiłowały jeszcze podejmować walkę. W nocy z 18 na 19 września resztki pułku sforsowały Bzurę na południe od Kamiona Małego, kierując się do Puszczy Kampinoskiej, by podążyć na odsiecz Warszawie. Dotarły do stolicy 21 września i brały udział w jej obronie.

Nazajutrz po zakończeniu działań zbrojnych okoliczni mieszkańcy zebrali ponad 100 poległych żołnierzy Wojska Polskiego i pochowali w mogile polowej oznaczonej żołnierskimi hełmami. W roku 1940 wystawili na mogile pomnik. Tuz po wojnie mogiła została sprofanowana przez żołnierzy Armii Czerwonej, którzy strzelali do krzyża umieszczonego na postumencie. W lutym 1952 roku władze podjęły decyzje o ekshumacji poległych i przeniesieniu na Warszawskie Powązki.

W miejscu mogiły pozostaje pomnik zrekonstruowany przez okolicznych mieszkańców. 

Więcej informacji o szlaku bojowym 26 Dywizji Piechoty znajdziesz na stronie Społecznego Komitetu Dla Upamiętnienia Bitwy 26 DP. Zdjęcia dotyczące miejsc spoczynku w tym stare zdjęcie pomnika w Nowym Dębsku znajdziesz tutaj.

W skrzynce poza pamiątkowymi certyfikatami i gadżetami na wymianę umieszczono garść pamiątkowych coinów. Takie same coiny znajdują się w pozostałych skrzynkach tego cyklu. Dlatego prosimy znalazców aby zabierali tylko jeden coin niezależnie od ilości znalezionych skrzynek co pozwoli większej ilości koleżanek i kolegów pozyskanie tej pamiątki.

W niektórych skrzynkach na  okładce logbooka znajdują się litery i przyporządkowane im cyfry, które potrzebne będą do znalezienia skrzynek bonusowych i skrzynki finałowej dla tego cyklu.

To jak długo kesze przetrwają zależy od nas tak więc podejmujemy dyskretnie i odkładamy podobnie a do tego obchodzimy się z keszem jakby to był nasz własny a wtedy inni będą mieli okazje też go odnaleźć w stanie który może cieszyć oko.