Pewnie część z Was mija je codziennie nie zwracając na nie uwagi, część nie wie, że to całkiem spory kawałek nie tylko Józefowskiej historii, część zapewne nie ma pojęcia, że to poniemieckie bunkry i część że to w ogóle bunkry... Sam kojarzyłem kilka takich schronów na terenie Józefowa, ale nie wiedziałem że było ich aż tyle! Podejrzewam, że takich osób jak ja jest więcej, dlatego też postanowiłem je wszystkie odszukać i okeszować. Seria składa się z 15 skrzynek w których znajdziesz cyferkę potrzebną do odnalezienia skrzynki finałowej. Jako że nie lubię babrania się w ziemi i obierania keszy z zapyziałych, porwanych folii to żadna ze skrzynek nie jest zakopana w ziemi ani owinięta w jakieś foliowe ustrojstwa.

..................................................................

Schron nierozpoznanego przeznaczenia, wysadzony. Ten schron w zasadzie zalicza się już do odcinka emowskiego, ale że leży na terenie Józefowa to traktuje go jako Józefowski. Kesz to takie większe mikro, w obrębie pozostałości po schronie.

W logbooku znajdziesz jedną z trzech cyfr mogących się przydać w finale.

..................................................................

Przedmoście Warszawskie to linia fortyfikacji i umocnień ciągnąca się od Ryni nad Narwią, przez Strugę, Zielonkę, Starą Miłosną, Wiązownę i Józefów aż do Wisły. Pierwsze prace rozpoczęły się w 1915 roku – od tego czasu fortyfikacje były wielokrotnie przebudowywane, aż do roku 1944.

Wzniesione w latach I wojny światowej umocnienia Brückenkopf Warschau stanowiły nowoczesną linię obrony doskonale wkomponowaną w teren przy wykorzystaniu jego walorów obronnych – wzniesień, mokradeł, rzek. Niewątpliwą zaletą linii była jej niewielka długość oraz poprowadzenie z drobnymi odstępstwami w linii prostej na osi północ – południe. Dodatkowym atutem była bardzo dobrze rozwinięta sieć drogowa i kolejowa, która ułatwiała manewrowanie odwodami i kierowanie własnych wojsk na najbardziej zagrożone odcinki frontu. Ostatecznie, całkowita długość wzniesionych umocnień wynosiła około 55 km. Zgodnie z niemieckimi planami na wypadek rosyjskiej ofensywy umocnienia Brückenkopf Warschau miały zostać obsadzone 4-5 dywizjami piechoty wzmocnionymi 80 bateriami artylerii.

Do początku 1918 umocnienia były pilnowane, choć nie rozbudowywano ich, ani nie poddawano konserwacji. Związane było to z panującą sytuacją na froncie wschodnim, który przebiegał daleko w głąb Rosji. Utrata znaczenia strategicznego umocnień spowodowała, że na początku roku dowództwo niemieckie wydało rozkaz o ich likwidacji. W listopadzie 1918 zmieniła się sytuacja geopolityczna – zakończyła się I wojna światowa, a Polska uzyskała niepodległość. Pojmując znaczenie militarne linii fortyfikacji zabezpieczających od wschodu Warszawę, w styczniu 1919, polskie władze wojskowe wstrzymały rozbiórkę umocnień. Dodatkowo poniemieckie umocnienia zyskały wojskową ochronę, która okazała się niewystarczająca do zabezpieczenia obiektów. Pomimo ochrony miejscowa ludność rozgrabiła wszystkie mogące się do czegokolwiek przydać materiały. W związku z brakiem środków finansowych na remonty oraz skuteczną ochronę, późnym latem 1919 wydano ponownie zgodę na rozbiórkę umocnień. Prace rozbiórkowe wstrzymano dopiero pod koniec czerwca 1920, wobec zbliżającej się ofensywy bolszewickiej.

Obecnie większość fortyfikacji jest zniszczona, niektóre częściowo zasypane.

Więcej informacji:
http://www.2korpus.pl/bruckenkopf-warschau-i-atrakcje-jozefowa.html?showall=1

http://pl.wikipedia.org/wiki/Przedmo%C5%9Bcie_Warszawskie