Grodzanów to malownicza wieś położona 10 kilometrów od trzech ważnych miejscowości: Brzegu Dolnego, Wołowa i Lubiąża. Grodzanów usytuowany jest w regionie Pradoliny Wrocławskiej. Na zachód od wsi znajduje się najniżej położony punkt gminy Brzeg Dolny, tj. 98/102 m n.p.m. Położenie geograficzne wsi miało wpływ na rozwój historyczny znajdującej się tu osady. Wydajne gleby i wylewy Odry, które nanosiły piasek i żyzny muł, umożliwiały prowadzenie intensywnej gospodarki rolnej . Dzięki obecności rzeki, mieszkańcy mogli korzystać z dogodnego środka transportu, który niewątpliwie sprzyjał temu, by osiedlili się tu ludzie i założyli osadę. W pierwotnym lesie Pradoliny Odry, więc i na ternie osady, dominowały: dąb szypułkowy, jesion wyniosły, lipa drobnolistna, topola biała, wiąz polny oraz różnego rodzaju wierzby. Mimo upływu czasu i dewastacji z rąk człowieka, eksploatacji zasobów naturalnych, podobny stan poszycia utrzymuje się do dziś.
Źródła wskazują na słowiański rodowód wsi. Potwierdzeniem tej teorii jest nazwa miejscowości, która pierwotnie brzmiała: Grodanou. Pierwsze wzmianki historyczne na temat Grodanou pojawiły się na początku średniowiecza w 1202 roku .
Dzisiejszy Grodzanów należał do śląskiej grupy kultury łużyckiej z epoki brązu (1200 -650 lat p.n.e.), na co wskazują archeologiczne znaleziska osady łużyckiej na północ od wsi.
Najstarsze zachowane do dziś zagrody i domostwa pochodzą z XIX wieku. W Grodzanowie znajdują się również domy z okresu przez I wojną światową, którym udało się przetrwać dwa największe konflikty zbrojne. Pozostałością po niemieckich mieszkańcach jest dawniejsza posiadłość, której centrum stanowił pałacyk, dzisiejsza świetlica wiejska. Śladami przeszłości są stojące do dziś i odrestaurowywane przez mieszkańców kapliczki. Pierwsza z nich stojąca pośrodku wsi, nieopodal dzisiejszej świetlicy, pochodzi z okresu 1880 -90. Słupowa, murowana, tynkowana z daszkiem sklepionym łukiem odcinkowym, w zwieńczeniu żelazny krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W niszy figurka Matki Boskiej. Ogrodzenie z metalowych prętów. Dziś otoczona jest ławeczkami, które służą mieszkańcom, np. podczas odprawiania Majowych Nabożeństw ku czci Matki Bożej. Druga z kapliczek stoi po zachodniej stronie drogi do Stobna. Jest to kapliczka słupowa z początków XX wieku, murowana, tynkowana, o namiotowym dachu zwieńczonym kamiennym krzyżem. Gzyms kordonowy i wieńczący, nisza sklepiona półkoliście, a w niej figura Matki Bożej. Trzecia z kapliczek zbudowanych na terenie wsi, znajduje się po północnej stronie drogi prowadzącej w kierunku Lubiąża. Kapliczka murowana, nieotynkowana, z czerwonej cegły o dwuspadowym dachu. Prawdopodobnie pochodzi z początków XX wieku. Ozdobiona figurkami przyniesionymi przez mieszkańców.
Skrytka to mały PET zawierający książkę wpisów. Weź koniecznie coś do pisania. Park, przy którym został ukryty kesz, jest wyjątkowo zadbanym miejscem. Na jego terenie znajduje się niewielki akwen, altana oraz w drugim końcu plac zabaw i skalniak. Tuż przy parku stoi nowo odremontowana świetlica, dawniej budynek pałacowo-dworski.
Skrzynka dwusystemowa OC/GC.