Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 199 m n.p.m.
Województwo:
Polska > lubelskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status:
Zarchiwizowana
Data ukrycia: 09-11-2013
Data utworzenia: 08-05-2014
Data opublikowania: 08-05-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 07-11-2022 
42x znaleziona 
4x nieznaleziona 
1 komentarze 
2 obserwatorów 
67 odwiedzających 
27 x oceniona 
Oceniona jako: dobra
1 x rekomendowana
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki
Opis
PL
Wiosną 1982 r. ówczesny biskup lubelski Bolesław Pylak otrzymał od wojewody lubelskiego Tadeusza Wilka przyrzeczenie na piśmie o budowie obiektów sakralnych w na Czubach - nowej dzielnicy Lublina zamieszkałej już wówczas przez ok. 6 tys. ludzi. Prowadzenie prac budowlanych oraz organizowanie ośrodka duszpasterskiego powierzono ks. Ryszardowi Jurakowi, dotychczasowemu proboszczowi z Grabówek. Do pomocy jako wikariusz skierowany został ks. Leszek Kuna.
Wkrótce, 28.IX.1982 r., rozpoczęto prace przy budowie nowej kaplicy. Dzięki ogromnemu zaangażowaniu parafian i duszpasterzy została ona wzniesiona w ciągu dwóch i pół miesiąca. Wraz z kaplicą wzniesiono dom parafialny, w którym zamieszkali dwaj księża. Otwarto kancelarię parafialną oraz salę katechetyczną.
W dniu 12.XII.1982 r. poświęcona została kaplica. Aktu tego dokonał ks. Zygmunt Kamiński ówczesny biskup pomocniczy lubelski, w asyście wielu kapłanów. W tej podniosłej uroczystości poprzedzonej akademia i występami chórów spoza Lublina, wzięło udział ok. 3 tys. wiernych.Jednocześnie ks. biskup poświęcił krzyż przed kaplicą i plac przeznaczony pod budowę przyszłego kościoła.
Dnia 13 grudnia 1982 r. ks. bp Bolesław Pylak powołał do życia Samodzielny Ośrodek Duszpasterski pod wezwaniem Świętej Rodziny. Ośrodek funkcjonował w ramach Dekanatu Lublin Miasto będąc filią parafii św. Teresy. Rektorem ośrodka został dotychczasowy organizator i budowniczy ks. Ryszad Jurak, wikariuszem zaś - ks. Leszek Kuna.
Z ofiar i zbiórek parafian wyposażono kaplicę w niezbędny sprzęt i szaty liturgiczne. Święta Bożego Narodzenia 1982 r. odbyły się już w nowym ośrodku, a zaraz po Nowym Roku rozpoczęła się nauka religii dla dzieci z klas od 1 do 3 miejscowej szkoły podstawowej. Pierwsza wizyta duszpasterska była dla księży wielką radością. Parafianie wyrażali wdzięczność za obecność ośrodka duszpasterskiego i kapłanów. Napełniało to duszpasterzy wielkim optymizmem wobec czekających ich zadań.
Od kwietnia 1984 r. w parafii pracują siostry zakonne ze Zgromadzenia Sióstr Rodziny Betańskiej (Betanki). Prowadzą zakrystię i gospodarstwo domowe, zajmują się też katechizacją dzieci.
W październiku 1984 r. przystąpiono do budowy szkoły katechetycznej i plebanii.
Dnia 21 listopada 1984 r. została erygowana parafia pw. Świętej Rodziny, która weszła w skład nowo powstałego dekanatu Lublin-Południe. Po rozpoczęciu życia duszpasterskiego rozpoczęły się wielkie przygotowania do budowy kościoła i domu parafialnego. Zorganizowano konkurs na projekt pod patronatem lubelskiego SARP i Kurii Diecezjalnej. Do konkursu zgłoszono osiem prac. Zwyciężył zespół architektów: Zbigniewa Szeligi, Jacka Bieńkowskiego i Bożeny Szeligi. Rozpoczęto gromadzenie materiałów budowlanych, tworzenie zaplecza budowy.
Dnia 10.X 1985 r. biskup Bolesław Pylak dokonał pierwszej wizytacji kanonicznej parafii.
We wrześniu 1986 r. oddano do użytku kompleks katechetyczny liczący 9 sal lekcyjnych, a w trzy miesiące później - plebanię. Uroczystego poświęcenia domu parafialnego dokonał ks. prof. Jan Śrutwa, biskup pomocniczy lubelski.
Zaraz po wizycie Ojca Świętego, w czerwcu 1987 r., został wmurowany kamień węgielny. Budowę świątyni w stanie surowym ukończono w 1990 r. Pierwszą mszę w tej świątyni odprawił ks. biskup Piotr Hemperek w noc Bożego Narodzenia. W czasie liturgii dokonał poświęcenia Domu Bożego.
Od 1991 r. rozpoczęły się trwające szereg lat prace przy wystroju świątyni i otoczenia. Z roku na rok wnętrze świątyni staje się coraz piękniejsze a plac kościelny bardziej uporządkowany.
ROSARIUM - OGRÓD RÓŻAŃCOWY W LUBLINIE Ogród ma służyć upamiętnieniu pobytu Jana Pawła II w parafii p.w. św. Rodziny w Lublinie 9 czerwca w 1987 roku. W skład ogrodu wchodzą otoczone roślinnością kapliczki poszczególnych Tajemnic Różańca, do których prowadzą dróżki. Kapliczki wykonane z kamienia i drewna są wyrazem wierności chrześcijańskiemu dziedzictwu. Inicjatorem utworzenia Ogrodu jest ksiądz kanonik Ryszard Jurak. Sceny przedstawiające zbawcze wydarzenia wyrzeźbiła w drewnie ad maiorem Dei gloriam Teodora Pikuła. Rzeźby powstały według własnej wizji artystycznej autorki. Uzupełniają je liczne płaskorzeźby i napisy. W Rosarium znajduje się 88 figur różnej wielkości (do 2,5m). Zostały one wykonane z drewna lipowego, dębowego, olchowego i akacjowego w latach 2001- 2005, w pracowni artystycznej przy kościele. Niektóre powstawały później, w plenerze, z dużymi przerwami, do 2012 roku. Stacje różańcowe zaczęto budować w 2009 roku, a zostały one poświęcone przez arcybiskupa seniora Bolesława Pylaka 9 czerwca 2010 roku. Ogród to kawałek innej, harmonizującej z człowiekiem rzeczywistości, otoczonej przez bloki osiedlowe. Ma on zachęcić do kontemplacji i pogłębienia życia religijnego, kontaktu ze sztuką i naturą, wyciszenia i refleksji nad wlasnym życiem (służą temu napisy wydrążone w drewnie: Ecce Homo, Quo vadis homo, Kogo szukasz?). Głównym przesłaniem Ogrodu Matki Bożej jest nadzieja, że będzie on pulsował życiem ludzkim i przyczyni się do poszukiwania w codzienności wymiaru duchowej głębi.
Dodatkowe informacje
Obrazki/zdjęcia
Wpisy do logu:
42x
4x
1x
1x
