Niepozorna miejscowość a idąc na spacer po niej można naprawdę poczuć się jak na wczasach. Przy rzece większość domków przypomina domki letniskowe. 

Trochę historii dotyczącej miejscowości:

Płytnica – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Tarnówka przy trasie drogi krajowej nr 11 i przy ujściu rzeki Płytnicy do Gwdy.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Nieopodal wsi znajduje się stacja kolejowa Płytnica.

W pobliżu wsi zlokalizowany jest dwuprzęsłowy kolejowy most dawnej linii Wałcz-Złotów na Gwdzie, którego przyczółek został wysadzony w1945 r. przez wycofujące się wojska niemieckie. Filar mostu uległ znacznemu zniszczeniu. W 2004 r. zachodnia część mostu zawaliła się i została rozebrana. Zabytek techniki, wisi 25 m nad poziomem rzeki. Niedaleko mostu do Gwdy wpada Płytnica, tworząc bystrze.

Nazwa miejscowości wywodzi się od płycizny, która znajduje się na rzece Gwdzie, będącej w przeszłości brodem przeprawowym na szlaku handlowym. Lokowana w 1594 roku. W jej pobliżu istniały w wiekach XVI-XVIII dwie osady smolarskie, w których wypalano drewno nawęgiel drzewny i smołę. W miejscowości tej znajduje się neogotycki kościół z 1852 roku. Jest to miejscowość letniskowa.

"tekst zaczerpnięty z wikipedii"

Trochę opisu rzeki:

Płytnica wypływa kilka kilometrów na pd-zach. od Szczecinka w rejonie wsi Sitno. Zdąża na południe, przecina cztery jeziora, obszar zarastających rozlewisk i lasów by wśród łąk koło wsi Sypniewko zmienić kierunek na pd-wsch. Przepływa przez puszczę nad Gwdą i uchodzi do Gwdy we wsi Płytnica.  

Płytnica jest szlakiem zróżnicowanym. W swojej górnej części posiada malownicze odcinki jeziorne, pierwotnie dzikie bagna i rozlewiska, oraz. urocze leśne odcinki. Jej fragmenty zachowały bardziej pierwotny charakter nawet od Starorzecza Bobru czy Starej Drawy. Środkowa część rzeki, zaczynająca się powyżej Sypniewa i ciągnąca się aż do wsi Budy, jest mało ciekawa. Odcinek pomiędzy Sypniewkiem a Budami uważam za najbardziej koszmarny jaki w życiu płynąłem. Wyprostowany, uregulowany i obwałowany ciek ma charakter rowu melioracyjnego a nie dzikiej rzeki płynącej Puszczą nad Gwdą. Natomiast dolny odcinek, poniżej Bud to pełen pierwotnego uroku leśny przełom z niewielkimi bystrzami.

Z wyżej wymienionych powodów Płytnicy nie można jednoznacznie zaliczyć do szlaków bardzo malowniczych, choć niewątpliwie posiada takie odcinki. Jest rzeką miejscami nieco trudną i uciążliwą. Uciążliwość nigdy nie maleje poniżej U3, odcinkami osiągając U6 (skala malowniczości, uciążliwości i trudności wg Wrześniowskiego). Należy ją polecać tylko zapaleńcom szukającym przygód w pokonywaniu trudności a nie osobom traktującym spływ relaksowo.

"tekst zaczerpnięty ze strony kajak.org.pl

Kesz schował się pod kładką dla piechurów :)

W miejscu gdzie filar podtrzymujący mostek, podłoga i ziemia tworzą trójkąt.

Uwaga, bo keszyka pilnują wrogo nastawieni strażnicy przyrody w postaci pokrzyw :D