Spichlerz (czasem: śpichlerz, spichrz, elewator zbożowy) – jedno- lub kilkukondygnacyjna budowla przeznaczona do przechowywania materiałów sypkich, głównie ziarna zbóż – luzem lub w workach, charakteryzujący się zwartą bryłą, stromymi dachami, trójkątnymi szczytami i niewielkimi oknami^. W miastach przeważnie murowany, wielokondygnacyjny magazyn z windą do transportu zboża oraz kranami i rynnami spustowymi. Zachowane spichlerze często posiadają ciekawie rozwiązaną elewację, ozdobioną charakterystycznymi dla danej epoki detalami   architektonicznymi np. blendami,  fryzami, gzymsami.Spichlerze wiejskie były najczęściej wykonywane z drewna jako dwukondygnacyjne otoczone galerią na poziomie jednej lub obu kondygnacji. Kryte dachem cztero- lub dwuspadowym. Najczęściej posiadał jedno duże wejście i kilka mniejszych okien. Jako element zabudowań dworskich najczęściej murowany ze zdobieniami na fasadzie, czasem o rozbudowanym planie przez zastosowanie ryzalitu, portyku itp.Obecnie rolę dawniej pełnioną przez spichrze przejęły silosy.Renesans lubelski tworzą obiekty murowane z początku XVII wieku, nie tylko kościoły, ale również inne budowle, jak spichlerze.

KAZIMIERZ nad Wisłą  -Spichlerz Ulanowskich (Mikołaja Przybyły) przy ul. Puławskiej 34 zbudowano przy trakcie pomiędzy śródmieściem a portem. Maił również 2 komory. Od frontu dobudowano dwupiętrową loggię z podcieniami i arkadami na piętrach, które z czasem również zabudowano, by ostatecznie podczas remontów przeprowadzanych w XX w. je odsłonić. Loggia pełniła trzy funkcje: komunikacyjną – łącząc dwoje drzwi prowadzące do oddzielnych komór spichlerza, punktu obserwacyjnego (drogi wodnej i załadunku towaru, kantoru transakcji, co ułatwiało późniejsze zamurowanie arkad, odsłoniętych na nowo podczas remontu w latach 1976 - 86. Pochodzi z 1591 r, co odkryto podczas prac konserwatorskich w 1980 r. Oprócz daty wyeksponowano wtedy gmerk Przybyłów i monogram MP, będący swego rodzaju podpisem właściciela – Mikołaja Przybyły. Podczas pierwszej wojny światowej został uszkodzony, co nie przeszkodziło jednak w umiejscowieniu w części tego budynku w 1929 r. garbarni. Działania kolejnej wojny również nie oszczędziły spichlerza. W latach 1946-49 przeszedł powierzchowny remont wg projektu architekta Karola Sicińskiego z przeznaczeniem na magazyn nawozów sztucznych Gminnej Spółdzielni. Na kapitalny remont przyszło jednak poczekać. Przeprowadził go w latach 1976-86 kolejny właściciel – Muzeum Nadwiślańskie, który umieścił w tym budynku Muzeum Przyrodnicze funkcjonujące tu do dzisiaj. Warto się tam wybrać, by obejrzeć nie tylko ekspozycję muzealną, ale również storczykową więźbę dachową na ostatniej kondygnacji. Obecnie elewacja muzeum prezentuje się wspaniale po kolejnym remoncie zakończonym w 2009 r.

Co do kesza:

Weź coś do pisania. Kesz po lewej stronie spichlerza. Kordy nie wskazują skrzyneczki.

Powodzenia