O męstwie Bohaterów Bitwy nad Bzurą świadczą liczne cmentarze wojenne, pożółkłe dokumenty archiwalne i opowieści nielicznych już żyjących świadków tamtych tragicznych wydarzeń.

My odwiedziliśmy ponad 70 cmentarzy rozrzuconych na wielu rubieżach pola bitwy i do odwiedzenia części z nich pragniemy Was zaprosić. Wybraliśmy je tak aby zobrazować ogromny obszar pola bitwy.

14 września w ramach natarcia Armii Pomorze, 4 Dywizja Piechoty atakowała w rejonie Łowicza pozycje niemieckich 10 i 24 Dywizji Piechoty. W nocy uderzyła ponownie za Bzurę z zadaniem opanowania wzgórz w rejonie jeziora Okręt. Natarcie skierowano na tyły wojsk niemieckich broniących Łowicza. 14 września 4 Dywizja Piechoty opanowała Dąbkowice Górne i Dolne, Pilaszków i Jamno, przecinając drogę Łowicz – Zgierz.

Brak odwodów sprawił, że dywizja nie mogła wykorzystać powodzenia. Straty dywizji w tym dniu to ponad 500 poległych i tyluż rannych. W wyniku niemieckich kontrataków polskie dywizje, na rozkaz gen. Bołtucia wycofały się za Bzurę.

Opanowanie Łowicza stanowić miało podstawę do natarcia celem przebicia się do Warszawy. Wycofanie za Bzurę przekreśliło tę szansę. 15 września 4 Dywizja Piechoty przeszła do obrony linii Bzury utrzymując ubezpieczenia na prawym jej brzegu.

16 września 67 Pułk Piechoty wzmocniony dywizjonem artylerii stanowił odwód Grupy Operacyjnej. W tym dniu Niemcy rozpoczęli regularne natarcie na Urzecze bronione przez 14 Pułk Piechoty. Pułk cofnął się do Bogorii Dolnej. Tu wsparł go ogniem na wprost  II Dywizjon 4 Pułku Artylerii Lekkiej i 11 pociąg pancerny. Powstrzymanie niemieckiego natarcia dało dywizji czas na zorganizowanie obrony na prawym skrzydle. Niemcy zaczęli jednak zagrażać skrzydłu dywizji. Dowódca 4 Dywizji Piechoty zdecydował więc cofnąć się za Słudwię, organizując obronę na linii Złaków Kościelny Retki – Świeryż. W czasie działań odwrotowych oddziały toczyły ciężkie walki pod Zdunami. Wieczorem rozbite południowe skrzydło Grupy Operacyjnej gen. Grzmota-Skotnickiego wycofało się na pozycje 4 Dywizji Piechoty i dołączyło do niej. Nocą z 16 na 17 września zgrupowanie to przeszło w rejon Osmolin – Kiernozia. 17 września atakowane przez lotnictwo, przemęczona i głodna dywizja maszerowała do lasu Brzeziny. Tu zdemontowano działa i pozostawiono je w lesie. Tu też otrzymała rozkaz opanowania rejonu Białej Góry i osłony wycofujących się przez Puszczę Kampinoską wojsk armii Poznań i Pomorze. To tylko jeden z epizodów walk, które skrwawiły ziemie w okolicach Zdun.

Na cmentarzu parafialnym w Zdunach spoczywają bohaterowie tamtych tragicznych dni, żołnierze armii Poznań i Pomorze, polegli w dniach 16-18 września 1939 r.  

Skrzyneczka ukryta w rogu cmentarza z dala od części grzebalnej. Nie trzeba kopać szukaj pod kamieniem.

Do zalogowania skrzyneczki potrzebne będzie hasło, które znajdziesz pod współrzędnymi Etapu 1, szukaj tabliczki ze spojlera. Pisownia oryginalna.

W skrzynce poza pamiątkowymi certyfikatami i gadżetami na wymianę umieszczono garść pamiątkowych coinów. Takie same coiny znajdują się w pozostałych skrzynkach tego cyklu. Dlatego prosimy znalazców aby zabierali tylko jeden coin niezależnie od ilości znalezionych skrzynek co pozwoli większej ilości koleżanek i kolegów pozyskanie tej pamiątki.

W niektórych skrzynkach na  okładce logbooka znajdują się litery i przyporządkowane im cyfry, które potrzebne będą do znalezienia skrzynek bonusowych i skrzynki finałowej dla tego cyklu.

To jak długo kesze przetrwają zależy od nas tak więc podejmujemy dyskretnie i odkładamy podobnie a do tego obchodzimy się z keszem jakby to był nasz własny a wtedy inni będą mieli okazje też go odnaleźć w stanie który może cieszyć oko.