Prośba autora tej skrzynki do jej zdobywcy:

• - uszanuj jej zawartość i pomyśl o gościach, którzy tu będą po Tobie
• - pomóż zachować czystość w jej otoczeniu, jeśli znajdziesz jakieś śmieci – zabierz je ze sobą - nie zostawiaj w niej nic takiego, czego nie chciałbyś znaleźć w swojej skrzynce
• - nie okradaj skrzynki, jeśli coś zabierasz to w zamian pozostaw coś równie wartościowego.
• - jedzenie, słodycze, gumy, kapsle, korki, uszkodzone zabawki, stare bilety komunikacji, stare bilety do kina, szyszki, patyki, współczesne monety obiegowe itp. to są zwykłe śmieci. Proszę nie wkładaj takich rzeczy do moich skrzynek.

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Początki tego obiektu sięgają końca XIX w., kiedy władze rosyjskie podjęły decyzję o budowie olbrzymiego kompleksu zabudowań przy dzisiejszej ul. Hrubieszowskiej, przeznaczone na potrzeby szpitala wojskowego. Integralną częścią zespołu miała być kaplica, usytuowana w południowo-zachodniej części kompleksu. Budowla założona na planie krzyża greckiego powstał w 1899r. Rok później a mianowicie 25 czerwca 1900 r. wzniesiona z czerwonej cegły kaplica została poświęcona. Jako obiekt prawosławny funkcjonowała do 1915r. kiedy w raz z zabudowaniami szpitalnymi została przejęta przez armie austriacką. Obok kaplicy powstał cmentarz dla żołnierzy austriackich i rosyjskich, wykorzystywany następnie na pochówki żołnierzy polskich z okresu międzywojennego i z 1939r. W 1918 r. szpital zajęto na potrzeby Wojska Polskiego. Z kaplicy usunięto prawosławne wyposażenie i dostosowano do potrzeb obiektu rzymskokatolickiego. Od 1922r. obiekt obsługiwał ks. Stanisław Warchałowski, kapelan garnizonu chełmskiego. W okresie II wojny światowej cały obiekt przejęła armia niemiecka. Po zakończeniu działań wojennych kaplica powróciła do dawnej roli, jednak już w 1949 r. obiekt przestał wypełniać funkcje sakralne. Jako jeden z budynków wojskowej Składnicy Medycznej, kaplica była wykorzystana jako magazyn leków. Przyczyniło się to do poważnego zdewastowania obiektu. Zasadnicza zmiana w sytuacji kaplicy nastąpiła w 1982 r. W wyniku starań proboszcza parafii Narodzenia NMP księdza Kazimierza Bownika budynek został przekazany na potrzeby sakralne. Po odnowieniu i wyposażeniu, budowla została przekształcona w kaplicę filialną parafii Mariackiej. Poświęcenia nowej świątyni dokonał w 1985r. sufragan lubelski ksiądz biskup Jan Śrutwa. Według relacji pierwszego proboszcza parafii, początkowo kaplicy miał patronować Brat Albert. Ostatecznie jednak świątynia otrzymała wezwanie Miłosierdzia Bożego. Równocześnie likwidacji uległ pobliski cmentarz wojskowy (prochy żołnierzy zostały przeniesione na cmentarz w Strupinie Łanowym), po którym pozostały jedynie dwa nagrobki.Kolejna zmiana w funkcjonowaniu obiektu nastąpiła w 1993 r. Decyzją władz kościelnych kaplica została podniesiona do rangi kościoła parafialnego, zachowując dotychczasowe wezwanie. Pierwszym proboszczem nowej parafii został ksiądz Kazimierz Malinowski, kierujący dotychczas parafią pw. Św. Kazimierza w Chełmie.   Prace budowlane zostały zakończone w 1999 r. Dzięki przedłużeniu nawy, świątynia obecnie rozplanowana jest na rzucie krzyża łacińskiego i posiada powierzchnie blisko 200 m2. Główne wejście, znajdujące się od strony południowej wieńczy portal zamknięty trójkątnym szczytem. W narożach znajdują się pilastry wspierające gzyms kordonowy. Podobne pilastry znajdują się na drugiej kondygnacji wieży. Trzecia kondygnacja posiada kształt ośmioboku. Na wieży przykrytej namiotowym dachem umieszczono dwa dzwony („Matki Bożej Królowej Polski” i „ Chrystusa Miłosiernego”), ufundowane w 1998 r. (trzeci noszący imię „Wiesław”, pochodzący z 1985 r., znajduję się w sygnaturce na starej części świątyni). Od strony północnej znajduje się zakrystia i pomieszczenie dla ministrantów. Pochodzący z połowy lat osiemdziesiątych ołtarz ozdabiają obrazy: „Jezusa Miłosiernego” i „ Matki Boskiej Ostrobramskiej”. Otynkowane wnętrze posiada współczesne wyposażenie, wśród którego uwagę zwracają neobarokowe ławki, ufundowane przez wspólnotę parafialną w 2002 r. Cennym obiektem jest także siedemnastowieczna figura Chrystusa Zmartwychwstałego, pochodząca z Dolnego Śląska odnowiona przez chełmskiego złotnika Kazimierza Kaszubę. Przy zachodniej ścianie można również dostrzec popiersia sługi Bożego Księdza Zygfryda Berezeckiego, zmarłego w 1963 r., jednego z najbardziej szanowanych i popularnych księży w dziejach Chełma.
Rozbudowa świątyni nie rozwiązała wszystkich problemów liczącej blisko trzy tysiące wiernych wspólnoty. Obok uporządkowania otoczenia kościoła, w 2004 roku przystąpiono do budowy domu parafialnego, usytuowanego nieopodal południowo-wschodniego narożnika świątyni. Pracami kierował Ks. Jan Karaś, pełniący funkcję proboszcza w latach 2003 – 2010.
W 2010 r. Ks. Arcybiskup Józef Życiński mianował na urząd proboszcza Ks. Krzysztofa Krakowiaka, dotychczasowego wikariusza w parafii św. Wojciecha w Wąwolnicy.

Co do kesza:

Weź coś do pisania.  Magnetyk w płocie, u zbiegu Ulic Grottgera i Berezeckiego.

Powodzenia