Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Amfiteatr w Kraśniku - OP74C2
Micromagnetic z logbookiem pod współrzędnymi.
Właściciel: andrzej1961
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 224 m n.p.m.
 Województwo: Polska > lubelskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 30-10-2013
Data utworzenia: 30-10-2013
Data opublikowania: 30-10-2013
Ostatnio zmodyfikowano: 03-11-2013
39x znaleziona
5x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 0 obserwatorów
43 odwiedzających
25 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna dla niepełnosprawnych  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Przyczepiona magnesem 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL
W latach 70. ubiegłego wieku Kraśnik należał do grupy miast festiwalowych. Miasto nie gościło topowych piosenkarzy, nie można jednak powiedzieć, że festiwal organizowany w Kraśniku był wydarzeniem niszowym. Wszystko zaczęło się pod koniec lat 60. W roku 1969 odbył się w Kraśniku Lubelskim I Festiwal Pieśni Partyzanckiej. Mała, kameralna impreza o zasięgu powiatowym, której celem było pielęgnowanie polskiej pieśni partyzanckiej. Na I Festiwal wpłynęło 29 zgłoszeń. Laureatem został chór OSP z Księżomierzy. Rok później liczba zgłoszeń wyniosła 50., a liczba uczestników, reprezentujących pięć województw, 747. Zwycięzcami zostali: chór ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Kraśniku, zespół "Haleyjen" z Wrocławia i Zofia Pilarska z Lublina. W roku 1971 Festiwal Pieśni Partyzanckiej w Kraśniku gościł ok. 800 wykonawców (97 zgłoszeń) z całego kraju. Po laury sięgnęli: Chór "Wierchy" z Zakopanego, Chór Ziemi Biłgorajskiej, zespół "Topnar 1909" z Nałęczowa i Ryszard Zabielski z Łukowa. Trzeci festiwal odbywał się w salach kinowych ZDK w Kraśniku Fabrycznym oraz w sali Powiatowego Domu Kultury w Kraśniku Lubelskim. Rosnąca liczba uczestników, a co za tym idzie popularność imprezy, wywołała dyskusję o potrzebie budowy amfiteatru. Plany budowy amfiteatru udało się zrealizować bardzo szybko. W styczniu 1972 roku władze miejskie podjęły decyzję o budowie amfiteatru, w drugiej połowie lutego opracowano dokumentację, a 15 marca, w zapuszczonym wąwozie przy ulicy Karmelickiej rozpoczęły się prace. Na początku maja niecka amfiteatru była całkowicie przygotowana, trwały prace kosmetyczne, bowiem już w nowym obiekcie miał odbyć się IV Festiwal Pieśni Partyzanckiej. Realizację tego przedsięwzięcia w tak szybkim tempie określano w gazetach wojewódzkich "cudem w Kraśniku". W kolejnym roku liczba uczestników była podobna do tej z poprzedniego. Przyjechali wykonawcy z całego kraju. Chór "Harmonia" z Tarnowa, zespół "Poziomki" z Przasnysza, zespół Powiatowego Domu Kultury w Ostrzeszowie i Bogusława Krupska z Radomska, okazali się najlepsi w tej edycji festiwalu. W roku 1973 odbył się jubileuszowy, V Festiwal Pieśni Partyzanckiej, z największą, aż 1200, liczbą uczestników. Laureatami zostali: Chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, zespół wokalny "Marty" z Wrocławia, Zespół wokalno-instrumentalny "Topnar 1909" z Nałęczowa, zespół "Renoma" z Kwidzyna i Tamara Kucera z Zabrza. W roku 1974, w FPP uczestniczyło 1000 wykonawców, w tym największa w historii festiwalu liczba chórów - 51. Laureaci: Chór Dziecięcy z Wrześni, zespół wokalny "Pryzmat" z Łodzi i Maria Jędrzejewicz z Łukowa. W roku 1975 kraśnicka impreza zmieniła nazwę na Festiwal Pieśni Walki i Pracy. Laureatami VI FPWiP zostały zespoły: "Logarytm" z Dynowa, "Renoma" z Kwidzyna i "Namiar" z Warszawy oraz solista Bogdan Wolak z Tomaszowa Mazowieckiego. W roku 1976 po raz drugi odbył się Festiwal Pieśni Walki i Pracy, w którym wzięło udział 700 uczestników, z 17 województw. Najlepsi to: zespół "Ikersi" ze Świdnika, "Toccata" z Krakowa, Ewa Kotarba z Krakowa, Chór Akademicki Uniwersytetu Łódzkiego i Żeński Chór Kameralny Akademii Ekonomicznej z Poznania.
W roku 1977 nastąpiła kolejna zmiana nazwy. Kraśnik był gospodarzem IX Festiwalu Pieśni o Ojczyźnie. Inauguracja festiwalu, połączona z manifestacją kraśniczan, odbyła się przy Pomniku Partyzanta. Manifestację zakończył występ solisty zespołu Paradoks, Piotra Płechy, który odśpiewał " Hej w lesie" oraz "Tacy sami chłopcy". Festiwal odbywał się w deszczowej aurze, dlatego większość występów przeniesiono do Zakładowego Domu Kultury. W związku z przypadającym w tym samym roku jubileuszem 600 lecia istnienia miasta, odbyło się wiele imprez towarzyszących, w tym m.in. występ popularnego wówczas zespołu Happy End oraz Krakowskiej Kapeli Podwórkowej. W gronie solistów I miejsca nie przyznano, drugie zajęła Barbara Dachowska z Kielc, trzecie Piotr Płecha. W grupie zespołów wokalnych wygrał zespół "Adrem" z Łodzi, który otrzymał nagrodę w wysokości 10 tys. zł. W kategorii zespołów wokalno-instrumentalnych triumfował "Amati" z Bytowa (10 tys.), zaś w kategorii chórów Chór Akademicki Uniwersytetu Łódzkiego, który otrzymał nagrodę w wysokości 25 tysięcy złotych. W roku 1979 Festiwal Pieśni o Ojczyźnie tradycyjnie odbył się w połowie lipca. Większą rangę nadała imprezie transmisja telewizyjna koncertu laureatów. Wpłynęło to na duże zainteresowanie wykonawców. W kraśnickiej imprezie udział wzięło ponad 1100 osób, reprezentujących 29 województw. Dla kraśniczan impreza miała szczególny wymiar, bowiem startował w niej bardzo popularny w tamtym czasie zespół PARADOKS. Grand Prix festiwalu w kategorii solistów zdobyła Wanda Heering z Warszawy, w kategorii zespołów wokalnych "Makowe Panienki" z Koszalina. PARADOKS zdobył jedno z trzech wyróżnień oraz nagrodę publiczności. Rok 1979 był jednym z bardziej owocnych dla prowadzonego przez Jerzego Bidiuka zespołu, działającego przy Zakładowym Domu Kultury w Kraśniku. Występ na kraśnickiej scenie poprzedził udział w sesji nagraniowej w Polskim Radio. W roku 1979 PARADOKS zdobył I miejsce na Wojewódzkim Przeglądzie Muzycznych Zespołów Szkolnych, I miejsce i nagrodę publiczności na Przeglądzie Wokalistów i Młodzieżowych Zespołów Muzycznych "Świdnik - 79", "Kryształową Nutę" na Ogólnopolskim Przeglądzie Form Wokalnych i Instrumentalnych "Wrocławski Maj" oraz "Złotą Jodłę" na harcerskim Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej "Kielce 79". W Festiwalu Pieśni o Ojczyźnie, który odbywał się w roku 1980, I miejsce i Grand Prix zdobył Chór Mieszany LO i Zakładowego Domu Kultury Kopalni "Pstrowski" w Zabrzu - Rokitnicy. Kraśnicki PARADOKS, podobnie jak rok wcześniej, zdobył nagrodę publiczności. Galowy koncert został zarejestrowany przez telewizję, jego fragmenty wyemitowano 22 lipca. Na cztery lata zawieszono festiwal, co miało związek głównie z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce. Organizację festiwalu w kraśnickim amfiteatrze wznowiono w 1984 roku imprezą pod nazwą XIII Krajowe Spotkanie z Pieśnią i Piosenką o Ojczyźnie, w której wzięło udział 550 wykonawców. Impreza miała nieco odmienny charakter od tych z lat 70. Przez pierwsze trzy dni prowadzono zajęcia warsztatowe, w trakcie których chóry i zespoły brały udział we wspólnej nauce śpiewania pieśni patriotycznych i narodowych. Krajowe Spotkania z Pieśnią i Piosenką o Ojczyźnie odbyły się w już odmienionej scenerii, bowiem wykonano zadaszenie nad sceną kraśnickiego amfiteatru. Wkopano 9 potężnych, stalowych słupów, utrzymujących dach, na wykonanie którego zużyto 5 ton blachy. W gronie solistów największe uznanie zyskał występ Małgorzaty Paneckiej, studentki I roku Pedagogiki UMCS, która w tym samym roku została laureatką koncertu debiutów w Opolu. Kolejne spotkania z pieśnią odbyły się w dniach 7-13 lipca 1985 roku. Po zakończeniu imprezy podjęto decyzję o organizowaniu jej co dwa lata i nadaniu ponownie formy rywalizacji. W lipcu 1986 roku w kraśnickim amfiteatrze nie śpiewano więc pieśni partyzanckich i o ojczyźnie. 13 lipca w "zastępstwie" festiwalu w amfiteatrze odbył się Przegląd Strażackich Orkiestr Dętych. Pierwsze miejsce zajęła Orkiestra Dęta z Nałęczowa, drugie z Niedrzwicy Dużej. Jubileuszowy, a zarazem ostatni, XV Festiwal Pieśni i Piosenki o Ojczyźnie odbył się w dniach 16-20 czerwca 1987. Główną nagrodę zdobył Chór Akademicki Teologii Katolickiej w Warszawie oraz zespół wojskowy "Źródło" z Warszawy. Gościem honorowym imprezy była Beta Kozidrak z zespołem BAJM, która dała koncert 17 czerwca. Tradycją niemal było że podczas trwania festiwali zawsze padało. Utarło się nawet ludowe przysłowie - "Zbieraj siano rolniku bo festiwal w Kraśniku". Dzisiejszy amfiteatr to miejsce już odnowione. Dobiegła końca modernizacja ul. Festiwalowej i amfiteatru, który zasłynął nie tylko z uwagi na artystyczne przedsięwzięcia i swój wiek, ale także z powodu zniszczeń, jakie poczyniła kilka lat temu ulewa podtapiając okoliczne ulice: Kościuszki i Festiwalową oraz zaplecze pod sceną amfiteatru. Właśnie wymieniono na widowni krzesełka, gdzie zamiast drewnianych ławek pojawiły się plastikowe siedzenia - takie, jak na stadionach piłkarskich. Wyremontowano też pobliski plac, na którym przygotowano parking na 41 miejsc. Nowe są chodniki i uliczne oświetlenie. Co najważniejsze wybudowano wodociąg i kanalizację deszczową, co pozwoli uniknąć powtórki z podtopienia sprzed pięciu lat. Teraz pozostanie tylko przebudowa sceny i jej zaplecza.
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Amfiteatr w Kraśniku