Wieże ciśnień to wspaniałe przykłady myśli technicznej jaki i bardzo ciekawe, wyróżniające się elementy otaczającej nas architektury. Monumentalne budowle niejednokrotnie przypominające średniowieczne baszty obronne inspirują, działają na wyobraźnię i przykuwają uwagę.
Wieża ciśnień w Hajnówce to pierwsza z czterech bliźniaczych „sióstr”, które mam zamiar obdarować skrzynką geocache. Pozostałe znajdują się w w Siemianówce, Czeremsze oraz Siedlcach. Wszystkie stanowiły część kolejowej infrastruktury wodociągowej i służyły obsłudze linii kolejowej nr 31 łączącej Siedlce z miejscowością Andrejevičy na Białorusi.
Podstawowe dane konstrukcyjne
Rok budowy – 1956
Kontygnacje – 6
Wysokość – 28 m
Powierzchnia zabudowy - 53 m2
Kubatura - 1100 m3
Średnica zewnętrzna trzonu wieży - 8,3 m
Średnica głowicy - 9,2 m
Grubość ścian trzonu - 0,75 m
Ściany są wykonane z cegły pełnej i obustronnie tynkowane. Trzon wieży posiada boniowanie o płytowym układzie rowków w dolnej części oraz pasowym w górnej. Małe kwadratowe okienka rozmieszczone równomiernie po obwodzie budowli dość skąpo rozświetlają jej poszczególne kondygnacje. Zakończenie trzonu oraz głowicy wieży zdobią proste gzymsy. Skromną ozdobą głowicy są lizeny w górnej części potrójnie żłobkowane. Wewnątrz głowicy znajduje się żelbetowy dwukomorowy zbiornik, o komorach współśrodkowych o przekroju kołowym. Łączna pojemność zbiornika to 250 m3. Poziom wody w zbiornikach był widoczny na zewnątrz na łatach wodowskazowych. W zimie wnętrze wieży ogrzewano dwoma żeliwnymi piecami.
W raz z przeminięciem ery parowozów z torów kolejowych zniknęły żurawie do ich napełniania (w latach świetności było ich osiem), a wieża zapewniała wodę głównie na potrzeby dworca oraz do napełniania zbiorników toalet w wagonach osobowych.
W sierpniu 2005 PKP przekazało wieżę wraz z całą infrastrukturą wodociągową Gminie Hajnówka.
W listopadzie 2005 wieża ciśnień wraz ze studniami głębinowymi została wyłączona z systemu wodociągowego.
W 2006 hajnowska „siostra” obchodziła swoje 60 urodziny.
Wieża pozostaje w dobrym stanie. W kilku miejscach widać niewielkie ubytki w tynku. Dostęp do jej wnętrza niemożliwy. Drzwi zabezpieczono solidną kratą. Przez dziurę w siatce można się dostać w bezpośrednie sąsiedztwo obiektu i podziwać go sobie z bliska. Teren nie jest strzeżony.
Powodzenia w poszukiwaniach.
Żródło
http://www.pwik-hajnowka.pl