Oksa - parafia położona w dekanacie małogoskim. Jej obecna nazwa jest zniekształceniem słowa „Oksza”, stosowanym w dawnej polszczyźnie na określenie siekiery, topora. Topór to także herb Rejów, który zachował się nad głównym wejściem do kościoła parafialnego. 
W miejsce Okszy nazwa Oksa została wprowadzona w czasie zaboru rosyjskiego, aby nie myliły się adresy, gdyż w Rosji było dużo miejscowości o podobnych nazwach, np. Okszów, Okszynów.

Z historii kościoła i parafii

W miejscu dzisiejszej Oksy istniała w początku XVI wieku wieś Tworów, będąca własnością Hieronima Rzeszowskiego, należąca do parafii Konieczno, archidiakonatu w Kurzelowie, archidiecezji gnieźnieńskiej. W 1554 r. od Hieronima Rzeszowskiego drogą zamiany na Chyczę i Besk (dzisiaj Brzostki) uzyskał Tworów i Pawiązów (dzisiaj Pawęzów) Mikołaj Rej. W tymże roku Zygmunt August pozwolił mu na założenie w miejscu wsi Tworów miasta Okszy, upamiętniając za pomocą tej nazwy herb Rejów i Orzechowskich. 
W 1554 r. Mikołaj Rej wydał dokument fundacyjny dla nowego miasta Okszy. Pod koniec życia rozpoczął budowę świątyni (zmarł w 1569 r. pojednany z Kościołem rzymskokatolickim). Jego syn Andrzej w 1570 r. kontynuował budowę świątyni, ale jako zboru kalwińskiego. 
Ks. kan. Tadeusz Marczewski, proboszcz parafii, podkreśla unikalność tej świątyni - jednej z najstarszych w Europie, wzniesionej specjalnie dla celów wyznania kalwińskiego i zachowanej do naszych czasów. 
- W końcu XVI wieku i w pierwszej poł. XVII okszański zbór stał się jednym z głównych ośrodków małopolskiego kalwinizmu, goszcząc wielu wybitnych kaznodziei - opowiada ks. Marczewski. - Kilkakrotnie odbywały się w nim synody ewangelików małopolskich. 
W 1678 r. świątynia została przejęta przez Cystersów z Jędrzejowa i zamieniona na kościół katolicki. Katolicy przebudowali kościół, wznosząc w 1770 r. nową zakrystię z ołtarzem głównym. Konsekracji kościoła w 1914 r. dokonał biskup kielecki Augustyn Łosiński. Parafia w Oksie powstała w początkach XVIII wieku. Zachowały się źródła świadczące o jej istnieniu z 1723 r. Budynek plebanii liczy 100 lat. Patronem parafii w Oksie jest św. biskup Mikołaj, którego obraz znajduje się w ołtarzu bocznym. 
Kościół jest murowany, wzniesiony na planie krzyża greckiego, złożonego z jednoprzęsłowych, prostokątnych ramion: nawy, kaplic bocznych i prezbiterium. Do ciekawszych zabytków należy dobrze zachowana charakterystyczna ambona z czasów, gdy kościół pełnił funkcję zboru kalwińskiego. Są też epitafia z XVII wieku.

Źródło: http://www.niedziela.pl/artykul/34097/nd/Oksa-zwyczajna-i-niezwyczajna


Sama skrytka mikro. Założona spontanicznie, więc są tylko 3 certyfikaty FTF i logbook. ;)
Proszę zabrać ze sobą coś do pisania.
Szukaj na koordach.