Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Linia 42 - Pętla Rzgów - OP67F4
Historia pewnej linii tramwajowej.
Właściciel: Astro
Założyciel: Danyeru
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 195 m n.p.m.
 Województwo: Polska > łódzkie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Zarchiwizowana
Data ukrycia: 19-05-2013
Data utworzenia: 18-05-2013
Data opublikowania: 19-05-2013
Ostatnio zmodyfikowano: 05-07-2021
81x znaleziona
3x nieznaleziona
2 komentarze
watchers 2 obserwatorów
99 odwiedzających
62 x oceniona
Oceniona jako: dobra
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Skrzynka niebezpieczna  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Weź coś do pisania  Przyczepiona magnesem 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

 

Linia 42 - Pętla Rzgów

Tramwaje elektryczne w Łodzi – system komunikacji tramwajowej w Łodzi uruchomiony 23 grudnia 1898. Łódź była pierwszym miastem na terenie zaboru rosyjskiego, które posiadało tego rodzaju transport publiczny. Początkowo istniały dwie, dość krótkie linie tramwajowe obsługujące Śródmieście, w lutym 1899 były już cztery, zgodnie z koncesją. W 1901 (17 i 19 stycznia) ruszyły pierwsze podmiejskie linie tramwajowe – do Pabianic i Zgierza. Obie te inicjatywy były efektem działania prywatnych spółek, w których dominowali łódzcy fabrykanci niemieckiego pochodzenia z Juliuszem Kunitzerem na czele.
W latach 1910–1931 tramwajowe linie podmiejskie połączyły większość ważniejszych miejscowości podłódzkich tworząc największą tego rodzaju sieć w Polsce. Kolejne uruchamiane linie prowadziły do Rudy Pabianickiej (1910), Konstantynowa(1911), Rzgowa i Tuszyna z przedłużeniem do Kruszowa (1916/1917), Ozorkowa (1922) i Lutomierska (1929/1931). Na tych ostatnich przez jakiś czas nie było trakcji elektrycznej, jeździły więc tramwaje parowe.
W pierwszej połowie lat 90. XX w. zlikwidowano część z nich, ale proces ten został zahamowany i obecnie Łódź jako jedyne miasto w Polsce posiada rozbudowaną sieć tramwajów podmiejskich.

Połączenie tramwajowe do Tuszyna prowadziło początkowo do centrum Rudy Rabianickiej gdzie tramwaj po skręcie z ulicy Pabianickiej kończył swój bieg na dzisiejszej ulicy Rudzkiej a dawniej Piłsudskiego. Miejsce to do dnia dzisiejszego przypomina swoją nazwą o zatrzymujących się tu tramwajach. Apteka "Zegar" mówi nam o tym, że przy ulicach Ruda oraz Popioły na krańcówce linii stał duży zegar odliczający czas tramwajom. Kiedy przypatrzymy się starym budynkom przy ulicy Pabianickiej zauważymy iż są częściowo zachowane haki które utrzymywały trakcję.
Na rozkaz niemieckich władz zaborczych linia tramwajowa przedłużyła swój bieg z Rudy aż do Kruszowa mijając po drodze Rzgów i Tuszyn. Wybudowano ją w bardzo szybkim tempie ponieważ już po roku od postanowienia władz tj w roku 1916. oddano ją do użytku. Niestety nie udało się jej w pełni zelektryfikować. Jak mówi historia było to nawet powodem dużego pożaru w Rzgowie gdzie dużo domów krytych słomą straciło dachy. Oczywiście linie do Tuszyna po czasie wyposażono w trakcję elektryczną już pod koniec lat 20.
W okresie II Wojny Światowej okupant niemiecki zarządził aby linie miały także oznaczenie cyfrowe a nie jak dotychczas tylko nazwę miejscowości końcowej. Takim to sposobem linia do Tuszyna miała swój numer 80. Tramwaje zatrzymywały się na wybudowanej przez Niemców krańcówce i pętli na dzisiejszym pl. Niepodległości.
Po odzyskaniu niepodległości Ruda Pabianicka została przyłączona do Łodzi i wtedy to powróciły polskie nazwy dla tramwajów miejskich "Kolej Elektryczna Łódzka" i podmiejskich "Towarzystwo Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolei Dojazdowych" jednak nie na długo ponieważ po wojnie wszystko podlegało upaństwowieniu i powołano do życia Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne wspólne dla linii miejskich i podmiejskich. W roku 1956. oznaczenia linii uzyskują numeracje odpowiednio dla linii Pabianickiej 41 a dla tramwaju do Tuszyna 42.
Linia 42 do Tuszyna dokonała żywota w czerwcu roku 1978. przyczyną tego stanu rzeczy było najprawdopodobniej ustalenie nowego podziału województw i włączenie Tuszyna do województwa piotrkowskiego. Róźnice między władzami i spory formalne spowodowały iż linia kończyła swój bieg w Rzgowie przy ulicy Tuszyńskiej w miejscu dzisiejszej krańcówki autobusowej o linii 50 a także pabianickiego autobusu T.
Kolejne przekształcenia roku 1989 spowodowały iż już w roku '92 zlikwidowano całkowicie linię 42.
Tramwaje do Rudy jeździły jeszcze do roku 1996.

 

Skrzynka:

Skrzynka zmieniła swój typ na "+1" jak i lokalizację. Mikro magnetyka szukajcie w środku, to też dodaję atrybut niebezpieczna. Wszystko co robisz robisz na własną odpowiedzialność!

 

Skrzynka jest częścią większego projektu "Linia 42"

Inne skrzynki projektu:
Linia 42 - Most kratownicowy
Linia 42 - Pętla Tuszyn

 

Obrazki/zdjęcia
Pozostałości trakcji
Pozostałości trakcji 2