"Jest gdzieś daleko takie magiczne dla mnie miejsce....Po raz pierwszy trafiłam tam zupełnie nieświadomie w wieku kilku zaledwie lat. W zasadzie niewiele pamiętam, głównie to, co opowiadali mi potem rodzice. A opowiadali, że zatrzymaliśmy się na chwilę gdzieś za Pasłękiem jadąc autem w stronę Morąga. Robiło się już ciemno a my weszliśmy 'za potrzebą' na jakieś zalesione niewielkie wzniesienie. To był niezwykły stary cmentarz ze złotą (?) bramą i sporymi, niezabezpieczonymi  grobowcami, w które można było łatwo wpaść. Miejsce było niezbyt przyjemne, toteż rodzice szybko mnie i rodzeństwo stamtąd zabrali. Potem, po wielu latach meczyło mnie to miejsce, bo ów cmentarz zrobił na mnie niesamowite wrażenie a rodzice nie pamiętali dokładnej lokalizacji, zbywając mnie textem: "to gdzieś za Pasłękiem było". Cóż, nie pozostało mi nic innego jak samemu zabrać się za szukanie po mapach, aby odnaleźć za wszelką cenę miejsce- które mnie po prostu urzekło. Nie było wówczas netu, więc musiałam przeglądać uważnie wszelkie mapy topo jakie wpadły mi w ręce. Miałam bodajże 19 lat, gdy dokonałam wreszcie odkrycia. Znalazłam !!!!!! To była dopiero połowa sukcesu, druga to się tam dostać. Na odwiedzenie "mojego cmentarza" musiałam czekać jeszcze kilka lat, aż w końcu w 2000 roku po raz pierwszy świadomie i z bijącym z przejęcia sercem stanęłam na wprost zamurowanego wejścia do podziemnej krypty."

To tyle z dawnej historii w moim życiu.

Cmentarz ewangelicki w Kwitajnach znajduje się północno -zachodnim skraju wsi. Został utworzony w 1704 r. przez rodzinę Barfuss. W jego centralnej części znajduje się niewielkie owalne wzniesienie kryjące podziemną,  ośmioboczną kaplicę-kryptę. Wokół znajdowały się mniejsze krypty i tradycyjne pochówki, przede wszystkim rodziny Barfuss i Dönhoff. Jeszcze kilka lat temu można było tam zobaczyć ozdobne cynowe trumny, które niestety zostały skradzione.
Ostatni pochówek odbył się w 1946 roku.

W zasadzie mogę śmiało rzec, iż ten cmentarz zapoczątkował moją wielką pasję do starych, zapomnianych, opuszczonych nekropolii. To tu z mojej inicjatywy powstał w 2002 roku dokumentalny materiał filmowy o tym miejscu, tu odbyła się moja (jedna z pierwszych cmentarnych) sesja foto, tu -ilekroć przejeżdżam-zawsze zatrzymam się i zerknę w jakiej miejsce jest kondycji. Ze smutkiem zauważyłam w 2009 roku nagrobną płytę żeliwną, która od dawien dawna wisiała na ogrodzeniu grobowca, teraz rozbitą na połowę i leżącą sponiewieraną w krzakach.

Akt wandalizmu czy przygotowanie do wyniesienia na złom??? 

Obecnie cmentarz jest bardzo zarośnięty. W maju 2013 zauważyłam zniknięcie dołów po grobowcach, które naprawdopodobniej zostały zasypane. Niemniej polecam przejście się po tej nekropolii i poszukanie ukrytych wśród zarośli pozostałości po grobach,krzyżach, ogrodzeniach. Najciekawszym obecnie elementem cmentarza jest wspomniana podziemna krypta, do której wejście od dawna było zamurowane. Teraz jest wybity otwór i skute tynki wewnątrz zapewne przez "cmentarne hieny" w poszukiwaniu ukrytych być może kosztowności.

Zapraszam również do odwiedzenia tej przepięknej i malowniczej miejscowości, gdyż znajdują się tam ciekawe atrakcje.

Za pomnikiem, po drugiej stronie stawu, w północno-wschodniej części parku znajdują się ruiny dawnej lodowni.

Więcej o tej niezwykle ciekawej miejscowości  tu.

O skrzynce:

Współrzędne zaprowadzą Cię na miejsce - pod cmentarną kryptę.

Skrzyneczki szukaj w skrajnym drzewie, nieco oddalonym od krypty, po jej lewej stronie. 

Patrz spojler.

Bardzo proszę o zamaskowanie, to jest już czwarta wersja tego kesza,

więc nie pozwól by po raz kolejny padła łupem mugoli.

Powodzenia !!!