Grodzisko znajdowało się w partii szczytowej Góry Słupsko w Skałach Kroczyckich i jej pn. stoku w pobliżu Kostkowic. 

Ze wstępnych ustaleń wynika, że było to jedno z największych na Jurze grodzisk. Posiadało ono dość solidną budowę i umocnienia. 
Grodzisko było trudno dostępne od północy, gdyż opierało się w tym miejscu o urwisko skalne, z którego roztacza się wspaniały widok na okolicę. 
Od południa grodzisko chronił pierścień podwójnych wałów rozdzielonych fosą (obecnie porośnięte lasem). Umocnienia zostały założone między skalnymi bramami stanowiącymi dodatkowe, naturalne wzmocnienie wałów.

Niestety do dnia dzisiejszego (lata 80-te XX w.) grodzisko to nie został naukowo przebadane zatem nie znany jest czas zamieszkiwania go.

Oprócz opisanego grodziska na szczycie Góry Słupsko wiosną 1991 roku zlokalizowano stanowisko archeologiczne (stanowisko nr 3) mieszczące się w jaskini o częściowo zawalonym stropie. Już w sierpniu  tego samego roku przeprowadzono sondażowe badania w tym miejscu. Mimo braku środków finansowych i czasu na przeprowadzenie szczegółowych badań uzyskano wówczas około 1000 zabytków krzemiennych, około 100 fragmentów ceramiki i około 150 kości zwierzęcych, które tworzyły skupisko o miąższości od 20 do 30 cm. 
Wśród zabytków krzemiennych przeważały odłupki powstałe przy produkcji siekier wielościennych, odpadki i łuski oraz pojedyncze rdzenie i półwytwory siekier. Ponadto wystąpiły tu zgrzebła i załuskane odłupki. Oprócz znalezisk z przedstawionego skupiska, nieco dalej od niego znaleziono również "skład" 5 półwytworów siekier i okazałego rdzenia porzuconego w początkowej fazie eksploatacji wiórów. 
Znaleziska te w połączeniu z fragmentami naczyń glinianych z dookolnym ornamentem sznurowym, w tym również sznura dwudzielnego i dookolnej linii rytej przemawiają za postawieniem hipotezy o istnieniu przy wejściu do jaskini obozowiska z czasów późnego neolitu związanego z kulturą ceramiki sznurowej. Głównym zajęciem ludności ją zamieszkującej była produkcja półwytworów siekier z surowca wydobywanego w bezpośredniej bliskości stanowiska. 
Wśród odkrytej tu ceramiki na szczególną uwagę zasługuje fragment glinianego, bogato ornamentowanego przęślika. 
Poniżej omówionej warstwy kulturowej natrafiono jeszcze na nieliczne znaleziska krzemienne (fragment drapacza lub rylca z masywnego wióra, zgrzebło podwójne naprzemiennie załuskane z kolcem przekłuwacza, uszkodzony rylec kombinowany z narzędziem wnękowym z wióra) ze środkowego paleolitu.

Podobnie jak w przypadku grodziska, stanowisko nr 3 wymaga dalszych badań, uzależnionych od pozyskania środków finansowych.

Źródło: http://www.it-jura.pl/pl/grody.php?go=slupsko

Można poczytać o tym miejscu również tu: http://jura-explo.pl/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=8&id=7658&Itemid=23