Zamek Lubomirskich w Rozwadowie znajduje się w północnej części miasta Stalowa Wola przy ulicy Sandomierskiej 1, na pograniczu dzielnic Charzewice i Rozwadów. Jest pierwszym zabytkiem położonym na trasie turystycznego szlaku gniazd rodowych Lubomirskich.
Od pierwszej połowy XVIII wieku do wybuchu II wojny światowej Charzewice i Rozwadów były siedzibą rodową książąt Lubomirskich linii rzeszowsko-rozwadowskiej. Rezydencją rodziny książęcej był dwór z parkiem w Charzewicach, w którym również znajduje się skrzynka.
Willa książęca zwana Zamkiem, to jednopiętrowy budynek wzniesiony na obrzeżach Rozwadowa w latach 1782-1786 przez Franciszka Grzegorza Lubomirskiego. Wybudowany według kanonów modnego ówcześnie stylu neoklasycyzmu. Podstawę budowli stanowił prostokąt z charakterystyczną bramą wejściową. Nad wejściem znajdował się wysunięty balkon zabezpieczony ozdobną, żelazną barierką. Nad nim widniała trójkątna nisza zdobiona herbem śreniawskim. Pomieszczenia parterowe charakteryzowały się sklepionymi sufitami. Na pierwszym piętrze mieściły się pomieszczenia zarówno mieszkalne jak i obradowe. Do budowy podłogi i sufitu użyto drewnianych desek. Z powodu bliskiego sąsiedztwa bagiennych trzęsawisk w obrębie fundamentów nie przewidziano podpiwniczenia. Budynki gospodarcze zwane oficynami stanowiły oddzielną część gmachu i stały po stronie wschodniej. Od strony południowej rozpościerał się mur otaczający zadaszoną studnię z mechanizmem ułatwiającym czerpanie wody, pralnia, stajnie i chlewy.
Do 1856 roku parterowe pomieszczenia były użytkowane przez urzędy rozwadowskiego dominium. Rodzina książęca sporadycznie korzystała z pomieszczeń na piętrze. Od 1857 roku był użytkowany przez szereg instytucji. Był biurowcem znaczącym w całym regionie dolnosańskim. Jego apartamenty wielokrotnie były wykorzystywane do różnych celów. W 1809 roku podczas kampanii galicyjskiej książe Józef Poniatowski obrał zamek na kwaterę dla swego sztabu generalnego, a sam książe zatrzymał się w nim przez dwie doby. Książę Lubomirski urządzał w nim polowy szpital dla ciężko rannych powstańców, pierwszy we wrześniu 1831 roku, drugi w 1863 roku podczas powstania styczniowego. Trzeci szpital wojenny urządzili tu Rosjanie w 1914 roku podczas I wojny światowej. We wrześniu 1939 roku ksiądz Potaczało zorganizował tu punkt opieki medycznej. Podczas okupacji hitlerowskiej służył za koszary wojsk niemieckich. Po wyzwoleniu na parterze gmachu po stronie wschodniej mieścił się sztab wojsk radzieckich.
W połowie maja 1945 roku wojska sowieckie opuściły budynek. Zorganizowano w nim Miejskie Prywatne Gimnazjum Ogólnokształcące, które później przemianowano na Państwową Szkołę Ogólnokształcącą stopnia licealnego z prawem do uzyskania egzaminu dojrzałości. Przez kolejne pięć lat mieściło się w nim Państwowe Liceum Pedagogiczne, przeniesione później do Mielca.
Od 1959 roku znajdowała się Szkoła Podstawowa nr 2 w Rozwadowie. Z chwilą przyłączenia Rozwadowa do aglomeracji stalowowolskiej potwierdzono przynależność szkoły do Charzewic, znanej jako Szkoła Podstawowa nr 1 w Charzewicach. Na przełomie lat 1978/79 podporządkowano ją jako filię Szkoły Podstawowej nr 9 w Stalowej Woli, w dzielnicy Rozwadów. Na parterze mieściło się Przedszkole Miejskie, które po kilku latach zlikwidowano. W 1997 roku Szkoła opuściła budynek, naukę przeniesiono do budynku głównego.
Budynek przez kilka lat stał opuszczony i niezagospodarowany. Wówczas zrodziła się myśl o utworzeniu w nim muzeum. Pomysł zakończył się sukcesem. 14 marca 2002 roku w nowo wyremontowanym przekazanym obiekcie nastąpiło uroczyste otwarcie Muzeum Regionalnego w Stalowej Woli. Dzisiaj Muzeum w zabytkowym Zamku Lubomirskich jest wizytówką miasta.

źródło: Stalowka.NET - Encyklopedia miasta Stalowa Wola,
http://www.stalowka.net/encyklopedia.php?dx=97

Kesz to magnetyczny pojemnik po jajku niespodziance ukryty na ogrodzeniu muzeum. Weź ze sobą coś do pisania i pamiętaj o konspiracji!