Polska kawaleria (zwana dawniej jazdą) zapisała wspaniałe karty w naszej historii. Wystarczy wspomnieć atak husarii pod Wiedniem (1683), szarżę szwoleżerów pod Somosierrą (1808) czy (pyrrusowe niestety) zwycięstwo ułanów pod Rokitną (1915).
Kesz prezentuje postać wielce dla polskich sił zbrojnych XX wieku zasłużoną, która część swego życia poświęciła Krakowowi.

 Władysław Zygmunt Belina-Prażmowski - pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

(ur. 3 maja 1888 w Ruszkowcu pod Opatowem, zm. 13 października 1938 w Wenecji).

Od 1909 był członkiem Związku Walki Czynnej, uzyskując stopień oficerski chorążego oraz należał do Związku Strzeleckiego. W 1911 roku awansował na porucznika. Tworzył oddziały związku podczas pobytu we Francji, Belgii i Szwajcarii. W 1913 został zastępcą komendanta okręgu krakowskiego ZWC, a w 1914 objął dowództwo szkolnej kompanii wakacyjnej.
W latach 1909-1913 studiował na Politechnice Lwowskiej.

2 sierpnia 1914 objął dowództwo siedmioosobowego patrolu, który w nocy dnia następnego wkroczył do zaboru rosyjskiego. Ten sam patrol, już w mundurach, konno i uzbrojony, ponownie przeszedł 6 sierpnia kordon graniczny i stoczył bezkrwawą potyczkę z rosyjskimi policjantami stając się tym samym pierwszym oddziałem kawalerii legionowej (tzw. "siódemka Beliny”). 13 sierpnia stworzył pierwszy szwadron kawalerii w sile 140 ludzi. Awansował na rotmistrza w maju 1915. W latach 1914-1917 oficer Legionów Polskich, organizator i dowódca 1 Pułku Ułanów Legionów Polskich, tzw. "beliniaków". Na jego czele przeszedł cały szlak bojowy Legionów. W styczniu 1917 mianowany majorem, a w grudniu 1918 awansował na pułkownika.
Po zakończeniu I wojny światowej w armii polskiej, początkowo dowódca 1. pułku ułanów, był twórcą I brygady kawalerii, na której czele stoczył wiele bitew w wojnie polsko-ukraińskiej i polsko-bolszewickiej. Sławny ze zdobycia Wilna w kwietniu 1919. Dowodził grupą kawalerii w 1920.

W 1929 zamieszkał w Krakowie, był tutaj prezesem Oddziału Krakowskiego Związku Legionistów.
W latach 1931-1933 po wystąpieniu z wojska Prezydent Miasta Krakowa, a w latach 1933-37 wojewoda lwowski. Po powrocie do Krakowa został dyrektorem generalnym Jaworznickich Komunalnych Kopalń Węgla SA. W 1937 przeszedł na emeryturę ze względu na pogarszający się stan zdrowia.

Władysław Belina-Prażmowski zmarł 13 października 1938 na atak serca w Wenecji, gdzie odbywał kurację zdrowotną. Uroczystości pogrzebowe w Krakowie stały się wielką manifestacją patriotyczną porównywalną w swych rozmiarach do tych po śmierci Marszałka Piłsudskiego. Belina-Prażmowski odznaczony był „Parasolem” Związku Strzeleckiego, Krzyżem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Niepodległości z Mieczami, Komandorią Orderu Polonia Restituta, pięciokrotnie Krzyżem Walecznych oraz pośmiertnie, 19 października 1938, „za wybitne zasługi w walkach o Niepodległość i w pracy dla Państwa” Wielką Wstęgą Orderu Odrodzenia Polski. Pozostała po nim pamięć o bohaterskich i pełnych ułańskich fantazji walkach o niepodległość w latach 1914-1920, sława twórcy odrodzonej kawalerii i urosła jeszcze za życia legenda.
Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1938 jego imieniem nazwano jedną z głównych ulic Krakowa.

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = 

Poszukiwanie skrytki rozpoczynamy na Cmentarzu Rakowickim (koordynaty tytułowe !).

Grób płk. Beliny Prażmowskiego i jego żony, której dotyczą wszystkie pytania.

A - ile liter liczy imię żony pułkownika ?
B - ile liter liczy jej nazwisko panieńskie ?
C - jaka jest przedostatnia cyfra roku jej śmierci ?
D - jaka jest ostatnia cyfra tego roku ?

Po uzyskaniu danych do wzoru odwiedź także pobliski Pomnik Rokitniańczyków.

FINALNE KOORDYNATY uzyskasz stosując wzór :

N 50 4. (B + D – A) (C) (B)
E 19 57. (D) (A – C) (C)

Pojemnik magnetyczny, zawiera tylko logbook. Przynieś swój ołówek.
Proszę o zachowanie ostrożności i staranne odkładanie kesza.
UWAGA ! W okolicy dużo mugoli !

Skrytka posiada również oznaczenie  GC3TT67, logbook wspólny !!!