Brzezie - dawniej podzielone na Brzezie Szlacheckie, wzmiankowane w 1289 r. i pozostające własnością rycerską oraz Brzezie Narodowe, które wymienione w 1260 r. stanowiło majątek kapituły krakowskiej. We wsi istniał dwór, o którym jedynie przypominają pozostałości parku założonego w XIX w. oraz spichlerz z około 1920 r., pozostające dziś w obrębie gospodarstwa rolnego Instytutu Zootechniki w Balicach.
Brzezie jest jedną z najstarszych wsi w gminie Zabierzów. Potwierdzają to znaleziska archeologiczne osady neolitycznej oraz cmentarzyska z epoki brązu i epoki żelaza, a także ślady osadnictwa z okresu kultury łużyckiej z późnego okresu wpływów rzymskich.
Około 1930 roku przypadkowo na polach zwanych glinkami znaleziono skorupy starych naczyń glinianych. Znaleziskiem tym zainteresował się proboszcz z Bolechowic ks. Jakub Rajski, który powiadomił archeologów o tym odkryciu. W czasie przeprowadzonych prac archeologicznych znaleziono groby ciałopalne i trzy osady wczesnośredniowieczne. Znalezione przez archeologów przedmioty w Brzeziu były pierwszymi eksponatami organizowanego Muzeum Archeologicznego w Krakowie.
Pierwsza wzmianka pisana o Brzeziu pochodzi z 1260 roku, kiedy to książę Bolesław Wstydliwy nadaje część Brzezia kapitule krakowskiej, która już w części władała tą osadą, uzyskawszy ją od zmarłej Judyty i Bertolda Scoltejsa. Część podarowana przez księcia zamieszkała była przez Zdzimira i innych ludzi książęcych. Przez dalsze lata do kapituły krakowskiej należała większa część wsi. Pozostała część była w posiadaniu rycerskim, o czym świadczy wzmianka o Dobrosławie, wdowie po Tomaszu komesie z Brzezia.
O skrzynce:
jest na terenie miejsca gdzie zostały pochowane ofiary dwóch epidemii cholery .Jedna z ok.1830 r. a druga z ok. 1855 r. Mówi się też że podobno pochowani tam są powstańcy z 1863r. Obecnie zachowany jest jeden nagrobek bardzo słabo czytelny (chyba z 1816 r) i w kiepskim stanie.