Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
You have to be logged-in in order to perform operations on this cache.
stats
Show cache statistics
Kamień Gomułki - OP4FF6
Tam gdzie postrzelono towarzysza Wiesława.
Owner: Bogas
Please log in to see the coordinates.
Altitude: 199 m. ASL.
 Region: Poland > łódzkie
Cache type: Traditional
Size: Small
Status: Archived
Date hidden: 17-05-2012
Date created: 15-05-2012
Date published: 15-05-2012
Last modification: 21-05-2012
7x Found
2x Not found
4 notes
watchers 1 watchers
7 visitors
6 x rated
Rated as: Average
In order to view coordinates and
the map of caches
you must be logged in
Cache attributes

Periodical/Paid  Go geocaching with children  Bike  One-minute cache  Take something to write  Nature  Monumental place  You will need a shovel 

Please read the Opencaching attributes article.
Description PL

Władysław Gomułka, ps. Wiesław, Feliks Duniak, (ur. 6 lutego 1905 w Białobrzegach Franciszkańskich (obecnie dzielnica Krosna), zm. 1 września 1982 w Konstancinie) – polski polityk, działacz komunistyczny, I sekretarz KC PPR (1943-1948), I sekretarz KC PZPR (1956-1970), poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji.

Okres międzywojenny

Urodził się w rodzinie robotniczej, pielęgnującej tradycje patriotyczne. Naukę ukończył w wieku 12 lat. Od 1919 pracował jako ślusarz w przemyśle naftowym. Mając 17 lat otrzymał dyplom czeladnika ślusarskiego.

W latach 1922-1925 działał w organizacji młodzieżowej PPS Siła. Został sekretarzem okręgu związku w Drohobyczu. W latach 1925-1926 należał do Niezależnej Partii Chłopskiej, od 1926 do Komunistycznej Partii Polski. W 1926 zorganizował strajk w kopalniach ropy w Drohobyczu, za co został aresztowany. Następnie działał w Związku Zawodowym Chemików na Górnym Śląsku. W 1932 przy kolejnym aresztowaniu, podczas organizowania strajku w Łodzi, odniósł ciężką ranę postrzałową, po której pozostał mu niedowład nogi. W 1932 został skazany na 5 lat więzienia za "działalność na szkodę państwa polskiego, a w interesie Rosji". Po prawie dwuletnim pobycie w więzieniach Łodzi, Łęczycy i Białegostoku otrzymał krótki urlop zdrowotny, podczas którego pod fałszywym nazwiskiem wyjechał do ZSRR. W latach 1934-1935 przebywał w Moskwie, gdzie ukończył szkołę partyjną - Międzynarodową Akademię Leninowską. Po powrocie do kraju mieszkał w Świętochłowicach. W 1936 został ponownie aresztowany i z przerwami przetrzymywany w więzieniu do wybuchu II wojny światowej.

Okres okupacji

Po kampanii wrześniowej, w czasie której wydostał się z więzienia w Sieradzu, po krótkim pobycie w Warszawie przedostał się do Białegostoku, gdzie został kierownikiem schroniska dla byłych członków KPP. Na początku 1940 roku przyjechał do Lwowa, gdzie został kierownikiem wydziału produkcji zeszytów w fabryce "Biblos". W 1941 został przyjęty do WKP(b). Publikował w radzieckiej prasie, w polskojęzycznym Czerwonym Sztandarze. Po ataku Niemiec na ZSRR, wiosną 1942 wrócił w krośnieńskie, gdzie wstąpił do PPR. Zakładał jej komórki na Podkarpaciu, a w lipcu 1942 przyjechał do Warszawy, gdzie został jednym z przywódców PPR. Od lipca 1942 był sekretarzem KW w Warszawie, od października 1942 członkiem KC, od stycznia 1943 członkiem sekretariatu KC, a od 23 listopada 1943 I sekretarzem.

Autor podstawowych dokumentów programowych, w tym wydanej w 1943 broszury "O co walczymy". Inicjator utworzenia KRN. Od sierpnia 1944 członek Biura Politycznego KC PPR. W rządzie lubelskim, a później w TRJN wicepremier i minister tzw. Ziem Odzyskanych.

Okres powojenny

PPR

22 czerwca 1946 wziął udział w naradzie, wraz z Bolesławem Bierutem i doradcą sowieckim przy MBP płk. Siemionem Dawidowem, na której omówił techniczne szczegóły fałszowania wyników referendum ludowego.

W 1947 na spotkaniu przywódców partii komunistycznych w Szklarskiej Porębie, na którym powstał Kominform, wygłosił mowę, w której stwierdził, że w Polsce nie powinien istnieć system jednopartyjny i że należy utrzymać podział na PPR i PPS. W czasie przemówienia wiele osób wyszło z sali.

10 sierpnia 1948, w trakcie obrad Biura Politycznego PPR w Sopocie, podjęto decyzję o ostatecznym odsunięciu go za "prawicowe i nacjonalistyczne odchylenie" i zastąpieniu przez Bolesława Bieruta. On sam został kierownikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu. W styczniu 1949 odwołano go ze stanowisk ministerialnych. W marcu 1949 otrzymał stanowisko wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli. Cały czas trwała jednak nagonka na Gomułkę, a oskarżenia podsycał Bierut. 2 sierpnia 1951 r. Gomułkę aresztowano i usunięto z partii. Więziony był do grudnia 1954 r.

PZPR

Ponownie został przyjęty do partii w 1956, w wyniku wypadków czerwcowych i dokooptowany w skład KC; 21 października został wybrany I sekretarzem. 24 października 1956 wygłosił na wiecu ludności Warszawy na placu Defilad emocjonalne przemówienie, które zyskało mu powszechną sympatię. Po dramatycznych pertraktacjach z przybyłymi do Warszawy władzami sowieckimi, zdołał uzyskać wycofanie do baz zmierzających na Warszawę oddziałów radzieckich i częściową akceptację władz ZSRR dla umiarkowanych reform. W dniach 16–18 listopada przewodniczył polskiej delegacji do Moskwy, która uzyskała znaczne ustępstwa strony radzieckiej. W początkowym okresie swoich rządów realizował politykę umiarkowanych reform i odprężenia (zwaną odwilżą gomułkowską), czemu towarzyszyła dekolektywizacja rolnictwa, poprawa stosunków z Kościołem katolickim i pierwsze próby uzyskania od Niemiec potwierdzenia granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej. W pierwszym okresie po październikowym przełomie Gomułka zyskał powszechną sympatię społeczeństwa. Pamiętano mu, że przesiedział lata w więzieniu za wierność swoim poglądom, a wybaczano to, że sam przyczynił się do powstania ustroju, w którym można było więzić za poglądy. Oczekiwano od niego spełnienia obietnic, gdy zaczął się z nich wycofywać, szybko stracił popularność. W 1960 zginęła w Krośnie w pożarze siostra Władysława Gomułki – p. Paczosowa.

Żródło i pełny tekst.

 

 

Tyle jeśli chodzi o towarzysza Wiesława.

Miejsce gdzie ukryto kesz to miejsce gdzie został postrezlony towarzysz Wiesław. Działo się to w roku 1932 w momencie kiedy chciał namówć wypoczywających tutaj robotników łódzkich fabryk do strajków. Policja podjęła natychmiastowo interwencję wskutek której Gomułka został ciężko ranny w nogę. 

W latach PRLu na cześć postawy Gomułki wzniesiono sybboliczny kamień z tablicą pamiątkową. W latach 90. tablice zniszczono, aktualnie zdewastowano także spray'em.

Pojemnika szukajcie pod dużym drzewem które ukaże się po prawej stronie.

Proszę maskować to miejsce które i tak jest już przerzedzone. Zalecam także uważać na przechodniów oraz odwiedzających to miejsce w weekendy. Jest to miejsce wypoczynku dla mieszkańców pobliskiej Dąbrowy a także miejsce do biegania. Jak zauważycie w pobliżu jest mnóstwo ścieżek więc oczy dookoła. 

Miejsce ma sławe niezbyt bezpiecznego więc odradzam szukanie późnym wieczorem.

 

Pojemnik zawiera na starcie Geokreta, aniołka wykonanego na szydełku i zestaw ratunkowy a taże FTFa

Additional waypoints
Symbol Type Coordinates Description
Parking area --- Od strony ul. Bławatnej.
Nie jest to oficjalny parking, ale miejsce gdzie i tak zatrzymują się samochody ponieważ ziemia jest ubita.
Interesting place --- MOSiR.
Tu napijemy się czegoś zimnego i zjemy coś ciepłego.
Jest też boisko do siatkówki plażowej i wypożyczymy rowerek wodny czy kajak.
Obok także plac zabaw dla dzieci z parkingiem rowerowym.
Parking area --- Parking dla samochodów od strony ul.Śląskiej
Additional hints
You must be logged-in to see additional hints
Pictures
Skrzynka i zawartość na starcie.
Pakiet ratunkowy
Kamień
Szukamy przy tym drzewie
Wiemy gdzie szukamy ;)
Wiemy już czego szukamy.
Tu skręcamy do celu