Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Wioska Olędrów. Piskory - OP4D9E
Właściciel: unia_bu
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 106 m n.p.m.
 Województwo: Polska > wielkopolskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Duża
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 22-04-2012
Data utworzenia: 22-04-2012
Data opublikowania: 22-04-2012
Ostatnio zmodyfikowano: 25-04-2012
42x znaleziona
2x nieznaleziona
3 komentarze
watchers 1 obserwatorów
70 odwiedzających
24 x oceniona
Oceniona jako: dobra
1 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: sp3occ
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna rowerem  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp  Miejsce historyczne  Potrzebna łopatka  Dostępna tylko pieszo 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Piskory – wieś sołecka położona w lasach, znana w XVIII w. jako Holendry Lipieckie. Położona jest w województwie wielkopolskim, w powiecie kaliskim, w gminie Blizanów. W 1884. była to kolonia i osiedle leśne nad rzeką Bawół, należąca do gminy Brudzew i parafii Stawiszyn. Składało się na nie 27 domów wraz z osadą leśną, którą zamieszkiwało 283 mieszkańców. Piskory wchodziły w skład dóbr lipeckich. Aktualnie w wiosce żyją 122 osoby.

 

Zabytki:

1.       Licząca blisko 200 lat wioska olęderska. Osadnictwo czynszowe na prawie holenderskim rozwijało się na ziemiach polskich bardzo intensywnie w latach 1547-1846. Osadnikami byli początkowo przybysze z Niderlandów, a później również z Prus, Saksonii, Frankonii, Śląska i Moraw. Dzisiaj pozostało zaledwie kilka parterowych chałupek „Olędrów” – migrującej ludności wiejskiej. Domostwa, rozproszone w krajobrazie, zazwyczaj lokalizowane były na miejscach nieco wyżej położonych. Używane materiały to drewno, glina, ale również bryły rudy darniowej. Zachowały się klasyczne zagrody składające się z chaty mieszkalnej, stodoły i budynku gospodarczego, pokrytych strzechą. Charakterystyczne były duże podwórza ze studnią i żurawiem, a ku niebu strzelały wysokie pojedyncze drzewa, które miały strzec mieszkańców przed uderzeniem piorunów.

2.       Jeszcze przed wojną Niemcy postawili na wsi ceglany kościół, w którym msze odbywały się raz w miesiącu i odprawiane były przez pastora Zax ze Zbierska. Po wojnie kościół był w strasznym stanie, dlatego podjęto decyzję o jego rozbiórce. Rozpoczęto ją w 1963 r. Początkowo planowano utworzyć tam salę, w której odbywałyby sie różnego rodzaju miejscowe imprezy. Jednak pastor Zax nie chciał wyrazić na to zgody. Postanowiono więc, aby budynek ten przekształcić w szkołę dla miejscowych dzieci. Prace nad budynkiem trwały 3 lata. Budował ja pan Radziejewski. Z biegiem czasu szkołę zlikwidowano.

3.       W głębi lasu niedaleko dawnej szkoły, znajduje się poniemiecki cmentarz, na których w okresie między wojennym chowano osadników niemieckich. Jest zaniedbany i stary. Nie wiadomo ile dokładnie liczy zmarłych, gdyż pozostało w nim tylko kilka tablic grobowych. Resztę stanowią same mogiły. Rozmieszczenie grobów jest bardzo interesujące. Zmarłych z tej samej rodziny grzebano obok siebie. Prawie na samym końcu cmentarza leży stary krzyż, Cały cmentarz otoczony jest grubym niskim murem. 

4.       Na samym końcu wsi, pod drzewem, znajduje się kapliczka powstańców, utworzona przez Ludwika Kostrzewskiego na cześć jednego z niemieckich żołnierzy, który został powieszony za owym drzewem.

Piskory położone są około 20 km od Kalisza (kierunek Września). Chcąc tam dotrzeć, w Jankowie Pierwszym należy skręcić na drogę wiodącą do Brudzewa, a dalej do wsi Lipe, gdzie jest drogowskaz bezpośrednio na Piskory. Jeszcze 3 km i jest się na miejscu!

Skrzynka nie została ukryta przy żadnej z chat olęderskich ze względu na pobliskich sąsiadów. Schowano ją na terenie starego cmentarza.

Dojazd do cmentarza: jedź cały czas na wprost, przy zielonym koszu trzymaj się lewej strony, skręć  zgodnie z zieloną tablicą „Piskory nr 34-37, Kol. Jarantów nr 21”. Cmentarz znajduje się na przeciwko zielonego budynku, na górce. Po drodze mijasz boisko , a obok starą szkołę. Gdy przejdziesz na drugą stronę boiska, za lasem, ujrzysz chaty olęderskie.

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE

Zabytki:

1.       Licząca blisko 200 lat wioska olęderska. Osadnictwo czynszowe na prawie holenderskim rozwijało się na ziemiach polskich bardzo intensywnie w latach 1547-1846. Osadnikami byli początkowo przybysze z Niderlandów, a później również z Prus, Saksonii, Frankonii, Śląska i Moraw. Dzisiaj pozostało zaledwie kilka parterowych chałupek „Olędrów” – migrującej ludności wiejskiej. Domostwa, rozproszone w krajobrazie, zazwyczaj lokalizowane były na miejscach nieco wyżej położonych. Używane materiały to drewno, glina, ale również bryły rudy darniowej. Zachowały się klasyczne zagrody składające się z chaty mieszkalnej, stodoły i budynku gospodarczego, pokrytych strzechą. Charakterystyczne były duże podwórza ze studnią i żurawiem, a ku niebu strzelały wysokie pojedyncze drzewa, które miały strzec mieszkańców przed uderzeniem piorunów.

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Chata 1
Chata 2
Kesz
Ten narożnik