Zapraszam do odwiedzenia podwórza, w którym stoi budynek Synagogi Pod Białym Bocianem, która jest największą i główną synagogą Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu, jednak nabożeństwa odbywają się w niej jedynie w największe święta i uroczystości.

Już od kilkunastu lat Synagoga Pod Białym Bocianem to nie tylko miejsce praktyk religijnych, ale również prężnie rozwijający się ośrodek kultury żydowskiej, w którym odbywają się liczne wystawy, koncerty, wernisaże, występy teatralne, warsztaty oraz spotkania. Wynika to z dobrej akustyki obiektu, jak również z jego wielkości (może pomieścić kilkaset ludzi). Od 1999 roku odbywają się tu comiesięcznie koncerty hawdalowe – prezentowana jest na nich muzyka klezmerska, synagogalna, żydowska muzyka poważna oraz pieśni kantorów. Tradycyjnie liczną publiczność przyciąga doroczny Festiwal Kultury Żydowskiej Simcha. Obie imprezy organizowane przez Stanisława Rybarczyka i Karolinę Szykier – z Fundacji Pro Arte.

Trochę Historii

Prace budowlane zostały rozpoczęte w 1827 roku na zakupionej pod koniec 1820 roku działce przy ulicy św. Antoniego i zrealizowane według stworzonego w 1819 roku projektu architektonicznego. Jej inwestorem został Jakob Philip Silberstein, właściciel działki, członek gminy, a możliwe, że również Towarzystwa. Pracami budowlanymi od czasu rozpoczęcia budowy do maja 1828 roku kierował mistrz murarski Schindler, a po jego śmierci mistrz murarski Tschoke. Nad całością prac czuwał konduktor budowlany Thiele.

23 kwietnia 1829 roku nastąpiło uroczyste otwarcie synagogi, zaś pierwsze nabożeństwo odbyło się 13 dni wcześniej, czyli 10 kwietnia. Od tego czasu funkcjonowała jako prywatna synagoga członków towarzystwa.

Projektantem synagogi był niemiecki architekt i radca budowlany Carl Ferdinand Langhans, który wzorował się na śląsko-pruskim XVIII-wiecznym stylu budowli sakralnych. Pierwszy wystrój malarski był dziełem malarza Raphaela Biowa i jego syna. Jemu również przez pewien czas przypisywano autorstwo projektu synagogi.

Podczas Nocy Kryształowej z 9 na 10 listopada 1938 roku, bojówki hitlerowskie zdewastowały wnętrze synagogi, jednak ze względu na bliskie sąsiedztwo innych budynków nie została ona podpalona, co uchroniło ją od całkowitego zniszczenia (które spotkało okazałą Nową Synagogę). Przez pewien czas, po prowizorycznym zabezpieczeniu, służyła Żydom konserwatywnym i liberalnym. W 1943 roku hitlerowcy przerobili wnętrze synagogi na warsztat samochodowy oraz magazyny zrabowanego mienia żydowskiego. Część oryginalnego wyposażenia świątyni uległa wówczas zniszczeniu. Na dziedzińcu synagogi urządzono główne miejsce zbiórek dla deportowanych do obozów zagłady wrocławskich Żydów. Dziedziniec ten stał się wrocławskim Umschlagplatzem. Niemieccy Żydzi Wrocławia zniknęli z miasta – zostali wymordowani lub, w najlepszym razie, rozproszyli się po całym świecie.

(żródło http://fbk.org.pl/synagoga/)

Teraz o keszu

Skrzynka jest nietypowym mikromagnetykiem (pudełko po filmie 35mm) nie będę zdradzał więcej jej szczegółów i o to samo proszę Was przy logowaniu, żeby nie psuć zabawy innym. Kordy nie prowadzą bezpośrednio w miejsce ukrycia. Po dotarciu na miejsce Sami się zorientujecie o co chodzi. Podpowiem tylko (choć miałem już tego nie robić), że poszukiwania najlepiej prowadzić bezpośrednio za wyróżniającymi się "tablicami".

Proszę pamiętać o zapisaniu HASŁA znajdującego się na pierwszej stronie logbooka. Hasło jest wymagane do wpisu przy logowaniu. W skrzynce znajduje się ołówek, ale na wszelki wypadek miejcie coś ze sobą.

Powodzenia w szukaniu.

Na pierwszych trzech znalazców czekają certyfikaty.