Schron należy do odcinka "Chorzów" i II linii obrony. Powstał w ramach odcinka budowlanego "Godula" (kierownik budowy kpt. Kacin).
Ciężki, dwukondygnacyjny (kondygnacje połączone schodami) schron bojowy z 1937 roku (oryginalny numer "40"), posiadający kubaturę betonu 881.39 m3, klasy odporności "D", wyposażony w pancerną kopułę obserwacyjno - bojową mod. 38 (została dostarczona później) wyprodukowaną przez Wspólnotę Interesów (sygnowana W.I. - 1938 119/36). Uzbrojenie stanowiły 2 ckm-y za tarczami pancernymi mod. 37, 1 ckm w kopule, oraz 1-2 rkm-y (jeden przy strzelnicy obrony wejścia), a załogę nawet ponad 20 żołnierzy i oficerów, ze względu na swoją funkcję schronu dowodzenia odcinka "Chorzów". Oprócz łączności telefonicznej, obiekt został dodatkowo wyposażony w łączność optyczną, skierowaną na jeden ze schronów sąsiedniego punktu oporu "Łagiewniki".
Lokalizacja: najlepiej do niego dojść od strony ulicy Pokoju, która już znajduje się na terenie miasta Chorzów.
Niestety, jest to jeden z najgorzej zachowanych schronów bojowych tego typu na całym Śląsku. Wnętrze całkowicie rozszabrowane, po rozkuwane, okopcone, a wejście mocno przysypane, jednak da się do niego wejść. Mimo to polecam zwiedzanie jego wnętrza, ze względu na dwie kondygnacje i w miarę bezproblemowe poruszanie się wewnątrz (po pokonaniu wejścia i zaśmieconego przedsionka). Warto zaznaczyć, że jest to jedna z dwóch, dwukondygnacyjnych budowli wykonanych w sezonie budowlanym, w 1937 roku (oczywiście pomijając schron dowodzenia OWŚ).
Schron jest bardzo źle zachowany nie posiada większości metalowych elementów takich jak futryny, pancerze nasi kochani koneserzy złomu zaopiekowali się nawet metalowymi wykończeniami schodów
Podczas zwiedzania należy uważać na schody łączące obie kondygnacje, bo przy słabym oświetleniu, i chwili nieuwagi można nie zauważyć ich
co do skrzynki jest ukryta na dolnej kondygnacji (zmysł hydrauliczy powinien was do niej doprowadzić)