"Zawsze występują tendencje do zapewnienia innych alternatywnych źródeł zaopatrzenia i to właściwie we wszelkie materiały, surowce, żywność, itp. W tym jednak wypadku zupełnie nie chodzi o ogólniki. Wiadomo, że chodzi o zapewnienie materiałów pędnych dla armii i gospodarki. Niemcy doskonale zdawali sobie sprawę z faktu, że przy braku źródeł ropy naftowej na swoim terytorium mogą znaleźć się w sytuacji, kiedy to zostaną zupełnie odcięci od jej dostaw z innych krajów. Trudno właściwie określić, kiedy zostały podjęte pierwsze prace nad wyprodukowaniem benzyny syntetycznej, ale przy nadmiarze węgla kamiennego podjęto prace nad zsyntetyzowaniem benzyny z węgla. Oczywiście nie chodzi tu o uzyskanie jakichś śladowych ilości takiego paliwa, chodzi o produkcję na wielką przemysłową skalę. W nieskromnych zamierzeniach planowano produkcję rzędu 30 do 40 tys. ton syntetycznych paliw dziennie!

Sceptykom chciałbym od razu wyjaśnić, że zamiarem państwa Niemieckiego nie było osiągnięcie tak dużej ilości produkowanych paliw w jednym zakładzie. W momencie przystąpienia do wojny Niemcy dysponowali już całą gałęzią przemysłu produkującego paliwo syntetyczne między innymi w Zwickau, Mersebur-Leuna, Brux, Luckendorf, Bohlen, Zeitz, Gelsenkirchen, Wanne-Eickel, Politz a w planach mieli budowę następnych zakładów ulokowanych na zajmowanych terenach między innymi w Oświęcimiu i Blachowni Śląskiej.

Pierwsze prace nad zsyntetyzowaniem benzyny z węgla podjęto na początku wieku. Temat był bardzo interesujący i wiele przedsiębiorstw przemysłu chemicznego decydowało się na prowadzenie badań w celu opracowania przemysłowej metody syntezy paliw z węgla kamiennego

Trudno mówić o szczegółach, ale niemiecki koncern chemiczny IG Farben w 1925 roku w swoich zakładach w Leunie zsyntetyzował pierwsze tony benzyny. W 1931 roku nagrodę Nobla w dziedzinie chemii przyznano dwóm Niemcom Bosch’owi i Bergius’owi za wkład w rozwój metod wysokociśnieniowych w chemii. Friedrich Bergius nie był naukowcem związanym bezpośrednio z IG Farben. W latach 1909 do 1914 był profesorem na Uniwersytecie w Hanowerze, następnie do 1945 roku pracował jako kierownik laboratorium Goldsmitha w Essen. Nie napotkałem na opis dalszych dziejów życia inżyniera Bergiusa, poza wiadomością, że zmarł w roku 1949. W dorobku naukowym Bergiusa można wymienić opracowanie przemysłowych metod otrzymywania fenolu, glikolu i benzyny syntetycznej (uwodornienie węgla), oraz bardzo mocno zaawansowane prace nad scukrzaniem drewna. Będąc przy postaci inżyniera Bergiusa, że nie był on związany ani z koncernem IG Farben ani tym bardziej z Hydrierwerke in Politz. W Hydrierwerke tylko wykorzystywano na skalę przemysłową metodę uzyskiwania benzyny syntetycznej z węgla opracowaną przez inżyniera Bergiusa.

Wytwarzanie benzyny, syntetycznej

Metodą Bergiusa

Węgiel kamienny mielono w młynach kulowych. Po dodaniu do miału węglowego rozpuszczalników i katalizatorów masę upłynniano w reaktorach pod ciśnieniem 260 atmosfer, w temperaturze 400 do 470 stopni Celsjusza. Wytworzona w ten sposób gęsta brunatna ciecz była „uszlachetniana”, czego efektem było kilka gatunków substancji. Oprócz benzyny uzyskiwano także olej napędowy a także paliwo ciężkie, oleje, mazut i smoły. Półprodukty te wykorzystywano później do produkcji między innymi, lepiku, papy i co bardzo ciekawe – kostek brukowych bardzo często spotykanych na ulicach Szczecina. Warto tu jeszcze zaznaczyć, że do wyprodukowania 1 tony benzyny zużywano 7 ton węgla. Dwie tony poddawano obróbce a pozostałe pięć ton służyło do uzyskania pary i energii potrzebnej do funkcjonowania fabryki."

Powyższy cytat pochodzi ze strony:

http://samiswoipolice.republika.pl/gtj.htm

Tu opis nalotów alinckich na fabryke

Kolejny keszyk z serii tych takich troche innych. Wydumany i stworzony w pocie czoła. Produkcja skrzynki trwała ponad 3 miesiące, ale mamy nadzieje, że wam sie spodoba. O samej fabryce nie trzeba mówić wiele. Na pewno jest to ewenement na skalę Europy. Sporo info o miejscówce, w keczyku Maxona  tuż obok.

Co do samego keczyka:

Jest trudny i niebezpieczny. Wchodzicie na własna odpowiedzialność !!! Zalecamy zdobywanie w parach.

1 etap- widoczny gołym okiem, duży, , wskaże wam droge do 2 giego etapu. Należy zachować szczególną ostrożność !!!!!!!!!!!!!!!

2 etap- finalny keszyk, 5 kroków dzieli Cię od skarbu, skrzynka duża, płaska, przyda sie latarka.

Dostępna zimą, fotki niebawem bo aparat rozmarza

A i FTF certyfikat czeka na pierwszego, jakiś rozgrzewacz też