Toon cache statistieken
Log in om de coördinaten te kunnen zien.
Hoogte: 31 meter NAP
Provincie:
Polen > pomorskie
Cache soort: Multi Cache
Grootte: Klein
Status:
Kan gezocht worden
Tijd:
1:00 h
Lengte:
1.00 km
Geplaatst op: 02-01-2010
Gemaakt op: 02-01-2010
Gepubliceerd op: 02-01-2010
Laatste verandering: 01-10-2013 
82x Gevonden 
5x Niet gevonden 
4 Opmerkingen 
3 Volgers 
47 x Bekeken 
56 x Gewaardeerd 
Beoordeeld als: goed
2 x Aanbevolen
Deze cache is aanbevolen door:
Dorota&Paweł, joginek
Cache attributen
Beschrijving
PL
Jako że wcześniejsza skrzyneczka cieszyła się dużym "braniem" osób niezwiązanych z geokeszingiem zmieniłem jej umiejscowienie. Aktualna trasa jest dłuższa, dużo dłuższa. Za to bardziej oczywista. Niedokładności w stopniach czy parokrokach nie powinny mieć większego wpływu na trafienie do celu.
Środek zimy. Buchające płomienie ogniska ogrzewają drużynę zebraną na zbiórce. Wokoło szarzeje, zbliża się zmierzch, sypie śnieg. Nagle jeden z druhów oddala się od przyjaznego kręgu ciepła. Podchodzi do znajdującego się obok kamiennego kręgu. Staje na środku, przy centralnym monolicie. Na płasko wyciągniętej przed siebie dłoni trzyma kompas, chwilę czeka, aż igła ustawi się w dobrym kierunku. Obraca tarczę kompasu, po chwili wie już, gdzie się kierować. Zaczyna iść, liczy parokroki... Raz, dwa, trzy... W końcu przeszedł 15 parokroków na azymut 320°. Znowu zmienia ustawienie kompasu. Teraz przechodzi 8 parokroków na azymut 10°, potem kolejne 70 na 75°. Wokół niego zbiera się reszta drużyny, zaciekawiona jego postępowaniem. On jednak wciąż patrzy na tarczę kompasu. Teraz azytmut 90° i kolejne 40 parokroków. Zadowolony ustawia kompas po raz piąty. Podążający jego śladem harcerze patrzą mu przez ramię; teraz wyznaczył azymut 150°. Wraz z resztą drużyny przechodzi 14 parokroków. Jeszcze tylko 17 parokroków na azymut 180° Dochodzi do drzewa i czyta Pinus Sylvestris. - Tutaj ukryty jest skarb - mówi zaciekawionym harcerzom i zaczyna lekko rozkopywać rękoma ziemię pod pniem. Po chwili widać w głębi skrzynkę...
Środek zimy. Buchające płomienie ogniska ogrzewają drużynę zebraną na zbiórce. Wokoło szarzeje, zbliża się zmierzch, sypie śnieg. Nagle jeden z druhów oddala się od przyjaznego kręgu ciepła. Podchodzi do znajdującego się obok kamiennego kręgu. Staje na środku, przy centralnym monolicie. Na płasko wyciągniętej przed siebie dłoni trzyma kompas, chwilę czeka, aż igła ustawi się w dobrym kierunku. Obraca tarczę kompasu, po chwili wie już, gdzie się kierować. Zaczyna iść, liczy parokroki... Raz, dwa, trzy... W końcu przeszedł 15 parokroków na azymut 320°. Znowu zmienia ustawienie kompasu. Teraz przechodzi 8 parokroków na azymut 10°, potem kolejne 70 na 75°. Wokół niego zbiera się reszta drużyny, zaciekawiona jego postępowaniem. On jednak wciąż patrzy na tarczę kompasu. Teraz azytmut 90° i kolejne 40 parokroków. Zadowolony ustawia kompas po raz piąty. Podążający jego śladem harcerze patrzą mu przez ramię; teraz wyznaczył azymut 150°. Wraz z resztą drużyny przechodzi 14 parokroków. Jeszcze tylko 17 parokroków na azymut 180° Dochodzi do drzewa i czyta Pinus Sylvestris. - Tutaj ukryty jest skarb - mówi zaciekawionym harcerzom i zaczyna lekko rozkopywać rękoma ziemię pod pniem. Po chwili widać w głębi skrzynkę...
Logs:
82x
5x
4x
3x
