Powstanie gryfińskiego cmentarza datuje się na lata 1909/1911 z rozbudową w roku 1926. Teren cmentarza jest gęsto zadrzewiony różnorodnymi gatunkami drzew i krzewów, uwagę zwracają aleje wysadzane wysokimi topolami włoskimi. Rosną tu także cisy, platany, lipy, buki, graby, srebrne świerki. W roku 1945 nekropolia została przejęta przez władze polskie. Pochówków dokonywano w miejscu nie zajętym jeszcze przez poprzednich mieszkańców Gryfina. Dopiero w latach siedemdziesiątych podjęta została decyzja o likwidacji cmentarza niemieckiego wraz z całkowitym usunięciem jego sporej części przy skrzyżowaniu ulic obok wiaduktu kolejowego. To, co szczęśliwym trafem ocalało, zostało w latach 1994 – 95 złożone na niemieckim lapidarium. Powstało ono z inicjatywy władz samorządowych i Stowarzyszenia "Heimatkreis Greifenhagen", skupiającego byłych mieszkańców powiatu gryfińskiego. Ostateczny kształt lapidarium otrzymało we wrześniu 2004 roku. Po obu stronach ustawiono pomniki i płyty nagrobne znalezione nie tylko na terenie tutejszego cmentarza, lecz także na cmentarzykach rozsianych po całej gminie.
Lapidarium znajduje się w północno-wschodniej części cmentarza. Koordynaty wskazują dokładnie jego miejsce. Hasłem do zaliczenia skrzynki jest imię żeńskie (całość pisana małymi literami), znajdujące się na płycie nagrobnej, zwróconej na wschód. Jest to trzecia płyta w rzędzie za ławkami.
UWAGA! Wejście na cmentarz w godzinach: w okresie letnim (od 1 kwietnia do 30 września) od 7:00 do 21:00, w okresie zimowym (od 1 października do 31 marca, oprócz 1 i 2 listopada) od 7:00 do 17:00.