Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 223 m n.p.m.
Województwo:
Polska > małopolskie
Typ skrzynki:
Tradycyjna
Wielkość:
Normalna
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 25-04-2007
Data utworzenia: 17-04-2007
Data opublikowania: 25-04-2007
Ostatnio zmodyfikowano: 25-04-2007
79x znaleziona
8x nieznaleziona
4 komentarze
8 obserwatorów
48 odwiedzających
51 x oceniona
Oceniona jako:
normalna
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Skrzynka zakopana na dachu który wyglądem przypomina ogromny stolik , jedyna trudność to wdrapać się na niego :)
POWODZENIA
GeoCrak Team
Nieopodal polecamy do zwiedzenia Fort Bielany
Fort Bielany powstał w latach 1908 - 1912.
Jako ostatni z fortów Twierdzy Kraków.
Nie zdążono nadać mu nawet numeru.
Jest to pełny, jedyny w Krakowie fort typu rozproszonego: posiadały one dowolny, nieregularny narys, ściśle dopasowany do topografii terenu; rozproszenie stanowisk, schronów i innych obiektów miało za zadanie utrudnienie niszczenia ich przez coraz silniejszy ostrzał artyleryjski.
Przy budowie Fortu Bielany skorzystano już z najnowszych doświadczeń sztuki obronnej (oblężenie Portu Artura w 1905 roku).
Obiekty składające się na Fort Bielany tworzą trzy lużno rozrzucone zespoły:
1. Koszary szyjowe - Przy serpentynie drogi bielańskiej (dawnej drogi fortecznej, którą Fort ryglował); jest to duży, parterowy budynek z cegieł kryty grubą warstwą betonu na stropach, z niesymetrycznie usytuowaną kaponierą szyjową i zachowanymi elementami pancernymi: drzwiami, okiennicami.
2. Schron główny z wałem piechoty na szczycie wzgórza oraz tradytorem z kopułą pancerną, powiązany z tym schronem system okopów i przejść podziemnych - Ryglował drugą drogę biegnącą u stóp wzgórza; dobrze zachowany.
3. Zespół baterii ciężkich dział - Już nie istniejących; jedna znajdowała się powyżej koszar szyjowych, ponad ul. Zakręt, druga znajdowała się poniżej, nieopodal rozwidlenia dróg.
Oprócz tego zespołu baterii na samym wzgórzu (teraz zabudowanym) w rejonie ulic Sępiej i Orlej, ukryte były tzw. milczące baterie, będące w odwodzie; miały one otworzyć niespodziewanie ogień dopiero wtedy, gdyby wróg zaczął się niebezpiecznie zbliżać do Fortu.
Na samym czole schronu głównego okrytego ziemią i otoczonego suchą fosą, zachowała się obserwacyjna kopuła pancerna; czuwał tu obserwator artyleryjski; korygował ogień forteczny; w razie konieczności można było stąd prowadzić ogień z broni ręcznej jak i maszynowej.
Najprawdopodobniej już po roku 1914, w skalnej ścianie nad ul. Mirowską wykuto kawernę; do której prowadzi omurowany cegłą otwór wejściowy; liczy ona ok. 150 kroków długości i po dwóch zakrętach wyprowadza na zaplecze Fortu, gdzie były położone baterie ciężkich dział; częściowo zasypane drugie wejście do kawerny, znajduje się tuż za domem mieszkalnym.
Okop przed Fortem łączy się z dalszym odcinkiem prowadzącym do cypla wzgórza gdzie znajduje się pancerny tradytor.
Zakryty częściowo chodnikiem - poterną, łączy się też ze schronem głównym.
Tradytor ten jest jednym z najoryginalniejszych elementów Fortu Bielany.
Wyposażenie tardytora stanowiły dwa karabiny maszynowe Schwarzlose wz. 1907; jedne z najnowocześniejszych w armii austro - węgierskiej.
Z ruin tradytora rozpościera się rozległy i daleki widok na dolinę Wisły aż po Piekary i Tyniec.
Na stoku Lasku Wolskiego, pod klasztorem, nad Fortem Bielany czuwała potężna bateria artyleryjska FB 35 Srebrna Góra.