Willa „Anna” to wspaniały przykład secesji wiedeńskiej. Została wzniesiona w 1904 r. przez firmę Władysława Czosnowskiego według projektu Jana Heuricha młodszego, pierwszego ministra kultury i sztuki w niepodległej Polsce. Pierwotnie właścicielami willi byli adwokat Albert Klimpel i jego żona Anna z Kohlerów, na cześć której nazwano willę. Po śmierci właściciela w 1930 r. zgodnie z jego wolą posiadłość przeszła na własność Kasy im. Józefa Milanowskiego – fundacji wspierającej polską naukę – i od tego czasu pełniła funkcję pensjonatu, w którym w okresie międzywojennym spotykała się elita uczonych warszawskich. Częstymi gośćmi byli tu m.in. prof. Władysław Tatarkiewicz z małżonką, Walery Goetel, Oskar Halecki czy Stanisław Szober.
Willę o zwartej bryle, zamkniętej wielopołaciowym dachem, wzniesiono z cegły na planie kwadratu i otynkowano. Od wschodu i zachodu zdobią ją ryzality: wschodni z klatką schodową i zachodni – owalny, boniowany, z loggią w facjacie i oknami o wykroju podkowy. Od północy i południa do fasad dostawiono dwa identyczne drewniane dwukondygnacyjne ganki, pierwotnie ozdobione barwnymi szybkami ułożonymi w owale.
Secesyjny charakter nadają willi przede wszystkim liczne łuki i owale, wkomponowane w linearne wzory na tynku, owalne drzwi, a przede wszystkim duże wachlarzowe okna o falistym wykroju i oryginalnych podziałach, zdobiące murowane fasady i drewniane ganki.
O keszu:
mikrus magnetyczny, na kordach - ukryty dość wysoko.