Pan Marian, kiedy mieszkał w Tomaszewie, podkradał sąsiadom konie pasące się na łąkach i kłusował na oklep podmokłą doliną Suchszego Dopływu Suche (OP31F2)j. A ponadto nielegalnie polował i zastawiał pułapki... na myśliwych. Pan Marian bowiem kochał zwierzęta i nawet myszki by nie skrzywdził. Owszem, gdy mu myszy weszły w szkodę, to stawiał pułapki, lecz gdy już jakaś mysz się złapała, to na widok przestraszonego kłębka futerka Pan Marian się litował i wypuszczał ją na wolność.
Ale wracając do myśliwych, jednym z ulubionych sposobów była przeciągnięta linka - gdy myśliwy ją zerwał, spadało na niego przymocowane do linki śmierdzące jajo. Często się też zaczajał w krzakach koło ambony i gdy delikwenci włazili po drabince na górę, to Pan Marian TRRRACH! ze swojej ulubionej dwururki solą w zadki... Warto też dodać, że czyhając w krzakach, Pan Marian skracał sobie czas grając sam ze sobą w karty.
Kiedyś (a były to lata 90.) Pan Marian kupił na targu od Ruskich RPG z zapasem pocisków, a potem poszedł na spacer z myślą przetestowania nowego nabytku. Traf chciał, że akurat w ambonie urzędowali myśliwi, którzy wcześniej upolowali na promocji kilka zgrzewek Żubra, które teraz rozpracowywali i strzelali do wszystkiego co się rusza w dolinie Suchszego Dopływu Suchej - ptaków, dzików, bobrów, rowerzystów... Pan Marian jak to zobaczył, niewiele myśląc przycelował i BACH! z pancerzownicy w ambonę. Gdy dym się rozwiał, Pan Marian zobaczył, że ambona leży w gruzach. Trochę się przeraził, myśląc że załatwił myśliwych na amen, a to poważna sprawa i kryminał. Czym prędzej wrócił do domu, spakował się i wyjechał w rodzinne strony, znaczy do Puszczy Mariańskiej.
A myśliwi? Jakoś się w końcu wygrzebali spod desek, skończyło się na licznych siniakach, paru skaleczeniach i kupie strachu (zwłaszcza to ostatnie wyraźnie było czuć).
Skrzynkę upamiętniającą ten incydent znajdziesz pod amboną, uważaj na gwoździe.
(W logbooku komiks o Panu Marianie - jeśli się podobał, to więcej znajdziecie w OP9601 i OP97B3)