Łyk wiedzy encyklopedycznej:
Zając bielak (łac. Lepus timidus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych. Okresowo zmienia ubarwienie.

W lecie futro tego zająca na grzbiecie pokrywają czerwonobrązowe lub brązowoszare cętki. Futro na zadzie jest czerniawe, a na szyi brązowe. Końce uszu są czarne. Dolna połowa ogona jest biała, a górna brązowawa. Zimą jego sierść jest cała biała. Palce stóp są długie i gęsto owłosione, a dzięki możliwości szerokiego rozpościerania ich mogą pełnić rolę rakiet śnieżnych. Przystosowane są doskonale do biegania po miękkim śniegu. Długość: do 67 cm (w tym ogon do 6,5 cm), masa: 2-5,8 kg. Jest nieco mniejszy od zająca szaraka, ma krótsze uszy (do 10,5 cm). Gdy się je położy, sięgają końca pyszczka. Bielak, podobnie jak inne zające, ratuje się przed drapieżnikami ucieczką. Nie kopie nor w ziemi, jak czynią to jego krewniacy – króliki. Żeruje głównie nocą, dzień spędzając na czuwaniu, ukryty w zaroślach. Jego naturalnymi wrogami są m.in. ryś, piesiec i sowa śnieżna. Na żer wychodzi zwykle nocą. Pokarm bielaka w lecie stanowi soczysta roślinność zielna, jagody i grzyby. W zimie natomiast odżywia się korzeniami, korą drzew oraz innym pokarmem roślinnym dostępnym zimą. W Polsce jest gatunkiem chronionym prawnie.

Źródło tekstu i zdjęcie: wikipedia.org

O serii keszy „Na Łące Zające”
Seria nawiązuje do nazwy okolicznej miejscowości Zajączków, która już przed II Wojną Światową brzmiała Haasenau, a „hase” w języku niemieckim oznacza zająca. Kesze mają na celu zwiększenie szans na spotkanie tych zwierząt, w związku z tym zostały ukryte z dala od zabudowań, w większości w zbliżonym środowisku, w jakim zające żyją. Miejsca ukrycia są porośnięte zróżnicowaną roślinnością, jednocześnie nie są to tereny tradycyjnie leśne.

O skrytce
Kesz znajduje się nad Stawem Dużym w miejscowości Zajączków. Krążą legendy, że w pierwszych latach po II wojnie światowej zrzucano do niego poniemieckie, wyeksploatowane parowozy z nasypu kolejowego sąsiadującego ze stawem. Podobno nieliczne osoby nurkowały i widziały że leżą one tam nadal. Jeśli ktoś ma jakieś informacje które mogłyby to potwierdzić / zaprzeczyć - podzielcie się. Staw jest również uwielbiany przez wędkarzy. Żyje w nim m.in. amur i sporej wielkości szczupak. Niestety z powodu bardzo dużej głębokości zbiornika największe okazy złowić nie jest łatwo. Jak głęboki jest ten zbiornik i jakie kryje tajemnice na dnie?

Ponieważ staw jest oblegany cały rok przez wędkarzy, kesz ukryty jest w słabiej dostępnym terenie (uwaga na gałęzie).

Dojazd
Do kesza rekomenduję dojechać ulicą Zachodnią w Pęgowie, która łączy obie miejscowości (waypoint) - nie wybierajmy nieco krótszej, mniej wygodnej drogi która wg mapy przeznaczona jest zgodnie ze znakiem dla okolicznych mieszkańców (przydrożne udomowione psy mogą zakłócić przejazd).
Przewidziałem certyfikaty dla pierwszych trzech znalazców. Weź coś do pisania. Pamiętaj proszę o zamaskowaniu zgodnie z opisem. Dziękuję.