Dodatkowe atrybuty skrzynki |
'Rosnące potrzeby wojenne Trzeciej Rzeszy i planowana już na wczesną wiosnę 1941 roku agresja na Związek Radziecki wymusiły na niemieckiej administracji rozbudowę kolejowego systemu transportowego, tak w samej Rzeszy, jak i na wschodnich terenach wcielonych do niej po kampanii wrześniowej. Rozbudowa linii kolejowej Poznań - Konin - Kutno rozpoczęła się prawdopodobnie na przełomie maja i czerwca 1941 roku. Była to trzecia część tzw. Otto Programm, programu, na podstawie którego Deutsche Reichsbahn, czyli Niemieckie Koleje Rzeszy, prowadziły prace inwestycyjne na najważniejszych liniach o znaczeniu militarnym. Wieża ciśnień na Olechowie (wówczas Litzmannstadt Verschiebebahnhof) jest jednym z owoców tego planu. To ją, oraz całe jej kolejowe otoczenie - lokomotywownię i gigantyczną stację rozrządową, budowali na rozkaz Niemców, więźniowie z pobliskiego obozu.
Wieża jest jedną z trzech tego typu konstrukcji zbudowanych przez Dyrekcję Kolei Rzeszy w Poznaniu (Reichsbahndirektion Posen). Pozostałe dwie powstały w Koninie i Inowrocławiu. Konstrukcje te sięgają 35m wysokości i mają jeden żelbetowy zbiornik płaskodenny o pojemności aż 500 m3, który służył zaopatrywaniu w gigantyczne ilości wody lokomotywy parowe pociągów pancernych, kursujących na linii wschód - zachód. Tu także owe pociągi budowano i remontowano. Wszystkie hitlerowskie wieże ciśnień nieprzypadkowo znajdują się w pewnej odległości od pozostałych zabudowań kolejowych - miało to uratować je przed ewentualnymi bombardowaniami. Dlatego też ich ściany mają prawie metr grubości!
Obecnie kolejowe wieże ciśnień są puste i stanowią niezniszczalną pamiątkę czasów okupacji. Dodatkowo ta olechowska stanowi maszt dla telefonii komórkowej, oraz jest punktem dostępowym dla bezprzewodowego internetu. Potężne torowisko zostało za komuny jedną z największych w Europie kolejowych stacji kontenerowych, która kilka kilometrów dalej istnieje do dziś.'