W w. XVIII na terenie Zawalowa duszpasterstwo prowadzili franciszkanie konwentualni z Zamościa, którzy w pobliżu mieli swój folwark i kapliczkę. Do ok. r. 1875 istniała tu parafia greckokatolicka, którą w czasie kasaty unii zastąpiono prawosławną (do I wojny światowej). Katolicy obrządku łacińskiego z Zawalowa należeli do parafii Dub, a Frankamionka i Koniuchy należały do parafii rzymskokatolickiej w Grabowcu. Parafia rzymskokatolicka w Zawalowie została erygowana w r. 1918 przez bp. Mariana Fulmana. Powstała ona z podziału parafii Grabowiec i Dub. Włączono ją do dekanatu hrubieszowskiego, od r. 1974 znajdowała się w dekanacie uchańskim, a obecnie w grabowieckim. W latach: 1938 - 47, na mocy decyzji bpa Mariana Fulmana, opiekę duszpasterską nad parafią sprawują Bernardyni z Radecznicy. Od r. 1947 ponownie pracują księża diecezjalni. W r. 1977 granice parafii uległy zmniejszeniu na skutek usamodzielnienia się Miączyna. Do tego czasu kościół w Miączynie stanowił filię Zawalowa. W czasie II wojny światowej (r. 1943) cały Zawalów został wysiedlony przez Niemców.
Archiwum parafialne przechowuje księgi metrykalne i inne dokumenty od r. 1918.
Pierwotny kościół parafialny pw. Matki Boskiej Różańcowej. Wzniesiony zapewne pod koniec w. XVIII lub może w 1. poł. w. XIX (jako świątynia unicka). W r. 1875 został zamieniony na cerkiew prawosławną, po I wojnie światowej ponownie oddany katolikom. W r. 1948 dobudowano zakrystie. Remont dachu przeprowadzono w r. 1947, a malowanie kościoła w r. 1971. Orientowany. Drewniany, konstrukcji zrębowej, wzmocniony lisicami, na ceglanym podmurowaniu, oszalowany. Nawa prostokątna z węższym prezbiterium zbliżonym do kwadratu, przy którym od południa zakrystia, powiększona być może w. XX. Przy nawie od zachodu, czworoboczna kruchta zapewne z przełomu w. XIX/XX. Wewnątrz pozorne sklepienie o łuku spłaszczonym. Chór muzyczny drewniany wsparty na czterech słupach. Dachy dwuspadowe, wyższy nad nawą, z nowszą wieżyczką na sygnaturkę, kryte blachą. Kościół ten w r. 1986 przeniesiono do Janek (par. Moniatycze), gdzie służy jako kościół filialny.
Obecny kościół, murowany, z lat: 1983-86 wg projektu inż. Edwarda Wiatra o pow. 280 m?.
Dzwonnica wzniesiona współcześnie z kościołem. Drewniana, konstrukcji słupowo-ramowej, oszalowana, czworoboczna. Dwukondygnacyjna, górna kondygnacja węższa, oddzielona od dolnej zadaszeniem. Dach namiotowy oraz zadaszenie kryte blachą.

Skrzyneczka -  pojemnik laboratoryjny z magnesem  w narożniku płotów.

Powodzenia.