Z po­wodu bezpośredniej bliskości granicy państwowej aby uniknąć nie potrzebnej kontroli, najle­piej, jeśli przed wyprawą tutaj powia­domisz placówkę Straży Granicznej w Barcianach.

Miejscowość nierozerwalnie związana z nazwiskiem von Rautter, którzy mieszkali tam przez 470 lat. Pierwsza informacja pochodzi z 9.02.1364r. kiedy wielki mistrz Zakonu Winrich von Kniprodde nadał za wierna służbę 40 włók (671,8 ha) na prawie chełmińskim. Otrzymał je Fritz von Wunsdorff / Wonsdorff, któremu trzy lata później powiększono nadanie o 34 włóki (571 ha). Po wojnie 13-letniej (1454-1466), w 1474 r. wielki mistrz Zakonu Heinrich Reffle von Richtenberg nadał Wielewo (wtedy miejscowość nazywała się Wilkekaym) w dowód zasług zaciężnemu rycerzowi. Był to, przybyły z Kremsmünster (Austria), Niklaus Rautter, który otrzymał tez Drogosze, gdzie zamieszkał. Jeden z jego synów, Wolfgang wrócił w rodzinne strony. Drugi Siegmund odziedziczył Wielewo i Drogosze, a po jego śmierci w 1511r., syn Georg I, następnie Hans I. Od 1549 r. Hans II (1539-1605), który jako książęcy radca składał w 1589r. królowi polskiemu w Warszawie hołd lenny w imieniu księcia pruskiego. Hans II miał 3 córki i 2 synów. Po jego śmierci Wielewo otrzymał młodszy syn Albrecht (1589-1627), który jako starosta w Szestnie mieszkał w tamtejszym zamku.

Szestno - rekonstrukcja zamku wraz z otoczeniem.

Zmarł w wieku 38 lat zostawiając młodą wdowę (Catharina z domu Dohna), która w 1630r. ponownie wyszła za mąż za Magnusa Ernsta von Dönhoff (1581-1642). Ich syn Friedrich (1639-1696) zbudował pałac niedaleko Królewca w miejscowości nazwanej swoim imieniem. Po śmierci męża wróciła do Wielewa, które przejął Ludwig (1623-1665), syn z pierwszego małżeństwa (Ernst von Dönhoff z drugiego małżeństwa – Drogosze). Po nim Wielewo otrzymał syn Wilhelm Albrecht (1652-1694), który zostawił jedynego spadkobiercę. Był nim Ernst Ludwig von Rautter (1684-1738), który mieszkał w  Rydzówce, gdzie zbudował w 1738 r. dwór nad jeziorem (spalony w 1945r.) i tam zmarł. Jego młodszy syn Christoph Ludwig (1725-1772) otrzymał Wielewo, którego syn Friedrich Ludwig (1759-1807) zbudował w 1797r. nowy dwór w stylu rokokowym.

W 1807r. Wielewo zajęły wojska napoleońskie i zniszczyły. W 1810r. majątek przejął Gustav Ludwig Johann (1788-1814), który na rok przed śmiercią w testamencie zapisał Wielewo córce Auguste Otillie (1813-1855). Jej mąż Otto Bernhard II von Pressentin z Kanot, otrzymał od króla pruskiego dyplom pozwalający używać nazwiska Rautter (gen. von Rautter). Następcą został ich syn Gustav von Pressentin gen. von Rautter (1834-1889). Z szóstki jego dzieci spadkobierca Wielewa został Christoph (1858-1943), który w 1913r. otrzymał tytuł hrabiego. Był dwukrotnie żonaty, pierwsza była córka angielskiego oficera Bertie Brayley Fischer, z która rozwiódł sie w 1920r. Małżeństwo miało 3 synów, z których dwóch pozostało w Wielewie, a Albrecht wyjechał do USA. W 1921r. Christoph ożenił sie z serbską arystokratką Julie Radovanowitz (1877-1956) i cztery lat później rozbudował pałac zostawiając po obu stronach skrzydła.

W tym samym roku (30.01.1925r.) w majątku o powierzchni 2162 ha założono fundacje „Graf Rautter – Willkamm Landgutstiftung” zajmująca sie głównie hodowlą koni arabskich. W 1942 r. zginał syn Montague. Rok potem zmarł Christoph. Została wdowa, a majątek odziedziczył ostatni z rodu Albrecht (1899-1994), który zmarł w Nowym Jorku. Wdowa wyjechała do Jugosławii, gdzie zmarła. Po wojnie w pałacu stacjonowała do połowy lat 60. jednostka wojskowa Obrony Terytorialnej Kraju. Potem były tam mieszkania i pomieszczenia socjalne „Agrokompleksu”. W 2001r. pałac był opustoszały i dewastowany. W 2003 r. niemiecki stomatolog, prof. Eike Hemken z Bremy i jego polska żona nabyli pałac i park. Miała tam być klinika, hotel i centrum szkoleniowe. W 2007r. idea upadła. Pałac zawalił sie w 2012 r.