Marwice wieś w powiecie gryfińskim,w gminie Widuchowa.
Pierwsze zapiski o tej miejscowości sięgają roku 1283, kiedy to książę Bogusław IV odebrał Widuchowej prawa targowe na prośbę gryfinian a miastu nadał łąki miedzy miastem i rowem wsi Marwice. Nazwę wsi wywodzi się od słowa morawa, -łąka, niwa obfita w wodę. Dawne dzieje wsi są mało znane. W dostępnych aktach historycznych wymieniani są jako właściciele Bertram i Michel Broker. W 1710 r. przyznano wieś margrabiom ze Schwedt, czego bliskim dowodem był most na Odrze i szeroka grobla prowadząca do Gartz. W 1827 r. wybuchł pożar, który zniszczył całą wieś wraz z kościołem. Szybko jednak dźwignęły się Marwice do nowego życia tak, że w 1928 r. mieszkało tu już 517 osób. Podobnie jak w innych wsiach najcenniejszym zabytkiem jest kościół ryglowy wybudowany po pożarze w 1834 r. na rzucie prostokąta, z wieżą wychodzącą z korpusu od zachodu. W środku świątyni zobaczymy min. neogotycki ołtarz ambonowy z 1834 r, balkony i dzwon także z 1834 r. Będąc w Marwicach nie można obojętnie ominąć dębu szypułkowego o obw. 490 cm., który rośnie przy drodze w pobliżu dawnej szkoły.
Magnetyk bez pisadła ukryty w bramie,nie bramce.