Wojciech Kosiński – urodził się 30 marca 1897 roku w Kotlinie jako syn Ignacego i Jadwigi. Miał dziesięcioro rodzeństwa. W 1907 roku bierze udział w strajku szkolnym, za co był bity i przetrzymywany po lekcjach. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Kotlinie dalej kształcił się w Ostrowie Wlkp i Poznaniu. Brał także czynny udział w strajku dzieci chcących modlić się po polsku. W marcu 1916 roku zostaje powołany do wojska i przeszkolony jako radiotelegrafista. Po wybuchu powstania wielkopolskiego w 1918 roku uciekł z Rawicza gdzie groziło mu aresztowanie do Poznania by wziąć czynny udział w akcji powstańczej w Poznaniu i powiecie jarocińskim. W Poznaniu ponownie zostaje przeszkolony jako radiotelegrafista by zostać kapralem i instruktorem radiotelegrafistą. W styczniu 1921 roku zgłosił się do przygotowywanego powstania śląskiego zostając łącznikiem. Przydzielony do V radiostacji pod dowództwem por. Rościszewskiego, która wchodziła w skład Grupy Wschodniej dowodzonej przez gen. Hauke-Nowaka. Po zakończeniu powstania został zwolniony ze służby wojskowej i po krótkim przeszkoleniu otrzymuje posadę nauczyciela. W trakcie wybuchu II wojny światowej organizuje grupę oporu w Kotlinie i rozbraja kilku niemców przekazując ich w ręce polskich żołnierzy. Niestety niemcy zdołali zbiec i zaczęli poszukiwać osoby, które ich zatrzymały. Przez okres wojny prowadził tajne nauczanie w Kotlinie i okolicy. Po wojnie wrócił do pracy w szkole w Borku Wlkp. otrzymując posadę nauczyciela. Po przejściu na emeryturę wraca do Kotlina gdzie umiera w roku 1976 i zostaje pochowany na miejscowym cmentarzu. Jest patronem jednej z ulic w Kotlinie.