Skrzynka należy do projektu 100 lat Harcerstwa na Jeżycach.

Zapisz znak graficzny jeśli jest.

W okresie II wojny światowej 1939–1945 na Podolanach istniała organizacja Szarych Szeregów, jako konspiracyjna kontynuacja 6 Szczepu Związku Harcerstwa Polskiego im. Tadeusza Kościuszki, obejmującego drużyny z Winiar, Sołacza, Winograd, Naramowic, Strzeszyna i Podolan. Komendantem Szczepu, przed wybuchem wojny oraz na początku okupacji był druh Teodor Łagoda.

Pod koniec października 1939 dh Łagoda nawiązał kontakt z harcmistrzem Sylwestrem Wietrzykowskim i dowiedział się o zorganizowaniu się "siódemki" i reaktywowaniu Komendy Chorągwi. W tym czasie powstała już w Poznaniu konspiracyjna Komenda Chorągwi "Ul Przemysław. Dla całego konspiracyjnego harcerstwa przyjęto kryptonim Szare Szeregi.

W grudniu 1939 r. dh Teodor Łagoda wraz dh Stanisławem Kudlińskim, opracowali ramowy program działania dla przyszłego okręgu Szarych Szeregów Poznań - Północ.

W dniu 6 stycznia 1940 roku, w mieszkaniu druha Adama Itkowiaka na Podolanach, przy ul. Zakopiańskiej 42 (obecnie nr 114), przy okazji tradycyjnego "opłatka", odbyło się pierwsze spotkanie organizacyjne drużynowych 6 Szczepu, zaprzysiężonych na dowódców Szarych Szeregów z Okręgu Poznań-Północ, przysięgę złożono na krzyż harcerski. Podczas spotkania na Komendanta Okręgu Poznań-Północ wybrano dh Teodora Łagodę oraz przyjęto następujący podział organizacyjny i określono następujące cele rozpoznawcze:

Rejon Winiary I (Stanisław Kudliński) i rejon Golęcin (Bolesław Pietrzak), przy współdziałaniu z grupą wojskową - poligon wojskowy w Biedrusku oraz koszary wojskowe w Golęcinie

Rejon Winiary II (Józef Szafrański) - forty V i VIa wraz' z przynależnymi bunkrami

Rejon Sołacz (Teodor Kruger) - koszary w Golęcinie, szkoła przy ul. Widnej, gdzie stacjonowała piechota zmotoryzowana służby wewnętrznej

Rejon Podolany (Adam Itkowiak) - fort VI z bunkrami oraz obóz jeńców angielskich, usytuowany między ulicami Druskienicką i Szczawnicką

Rejon Winogrady (Tadeusz Tomczyk) - cytadela i hala balonowa przy ul. Wyłom - od strony południowej, stanowiąca magazyn bomb, broni lotniczej i samolotów myśliwskich

Rejon Naramowice (Zbigniew Skotarczak) - forty IV i IVa wraz z bunkrami i hala balonowa od strony północnej

Rejon Strzeszyn (Czesław Jańczak) - stacja kolejowa Strzeszyn, jako rozrządowa dla ładunków kierowanych do koszar w Golęcinie

Drużyna harcerek (Bolesława Musielak) – pomoc sanitarna

Okręg Poznań - Północ liczył około 200 harcerek i harcerzy, w tym 80-ciu powyżej 18 lat po przeszkoleniu wojskowym. W działalność konspiracyjną zaangażowani byli także młodsi harcerze, jednym z nich był dh Bogusław Olejniczak (rocznik 1930), który dostawał do wykonania zadania "małego sabotażu" i przenosił meldunki. Potwierdzeniem, że były to zadania niebezpieczne świadczy zaginięcie, w niewyjaśnionych okolicznościach, gońca Rejonu Winiary II Jerzego Majewskiego, roznoszącego konspiracyjne gazetki.

W dyspozycji Okręgu Poznań-Północ znajdowały się dwie przenośne stacje krótkofalowe o zasięgu do 20 km oraz 17 karabinów i 4 browningi z nabojami, pozostałe z działalności harcerzy w Stacji Obserwacyjno-Meldunkowej w czasie kampanii wrześniowej. W posiadaniu Okręgu Poznań-Północ znajdował się także jeden karabinek sportowy kbks, używany wcześniej w zawodach strzeleckich.

Drużyna harcerek, pod kierownictwem druhny Bolesławy Musielak a następnie Janki Ratajczak, zajmowała się szkoleniem w zakresie pomocy sanitarnej i wysyłaniem paczek do rodzin wywiezionych do Generalnej Guberni. Kurs pielęgniarski dla harcerek zorganizowany przez dh Irena Tarnowska przeprowadziła Pani M. Jędrzejewska, była dyrektorka Szkoły Pielęgniarskiej.

Po aresztowaniu w 1941 dha Teodora Łagody obowiązki komendanta Szarych Szeregów Okręgu Poznań-Północ przejął Adam Itkowiak a jego zastępcą został Józef Szafrański. Nowe kierownictwo podjęło środki ostrożności i często nocowano poza domem.