Wincenty zwany Kadłubkiem urodził się około 1150 r. we wsi Karwów, zmarł 8 marca 1223 r. w Jędrzejowie. Pierwsze nauki pobierał w Stopnicy a następnie w katedralnej szkole krakowskiej pod kierunkiem Amileusza. W latach 1167 – 1185 studiował nauki wyzwolone oraz prawo w Paryżu i Bolonii. Biskup krakowski w latach 1208 – 1218. W 1215 roku był jednym z ojców soborowych na IV Soborze Laterańskim. W 1218 r. zrezygnował z biskupstwa krakowskiego i rozpoczął życie zakonne w jędrzejowskim opactwie. Autor „Kroniki Polskiej” obejmującej jej dzieje od czasów pradawnych po rok 1202. Obok kroniki Galla Anonima, liczące cztery księgi dzieło Wincentego Kadłubka stanowi główne źródło historii tamtego okresu. W 1764 r. papież Klemens XIII dokonał aprobaty kultu bł. Wincentego Kadłubka. W roku 1962 wznowiono jego proces kanonizacyjny.
Kapliczka poświęcona bł. Wincentemu Kadłubkowi zbudowana została w roku 1995 dla uczczenia jubileuszu 800-lecia objęcia przez Kadłubka zwierzchnictwa nad kolegiatą w Sandomierzu. Wzniesiono ją przy źródełku nazwanego jego imieniem, z którego woda wg lokalnej tradycji posiada cudowne i lecznicze właściwości.
W tym miejscu istniała skrzynka OP7817 zarchiwizowana 22.11.2014 roku.