W czasach wojennych pełnił on początkowo budynek administracji – znajdował się tuż przy bramie głównej tego wielkiego kombinatu, a później, w momencie intensyfikacji bombardowań fabryki i częściowym zniszczeniu obozu Pommerlager zmienił charakter na budynek zakwaterowania dla pracowników przymusowych. O tym zdarzeniu opowiada jeden z polskich pracowników przymusowych, naoczny świadek dziejów wojennych Polic,  p. J.B. Koziński na łamach swoich wspomnień "Przymuszeni z literą P. Jak Police...":

Zamienienie biurowca na obóz Bau I nastąpiło z konieczności i dopiero w początkowym okresie 1943 roku. Taka konieczność wyniknęła z tego, że zaszła potrzeba zapewnienia miejsc zamieszkania robotnikom polskim, którzy stracili je w wyniku zbombardowania części obozu "Pommernlager" i likwidacji skatku "Bremerhaven". Ci pracownicy ulokowani zostali w obozie Bau I i stanowili jego główny trzon.
Obóz "Pommernlager" - w części niezniszczonej przez naloty nadal zamieszkiwali Polacy. Zarówno obóz "Pommernlager" jak i "Bau I" były czynne do końca, do jest do ewakuacji w marcu 1945 roku.
W uzupełnieniu do podanych już wiadomości dotyczące lagru pod nazwą "Bau Ein" - Bau 1 - był i jest budynkiem dwupiętrowym. Drugie piętro podobnie jak pierwsze było zasiedlone przez Polaków. [..]
Pragnę przy tym powiedzieć, że na określenie tego budynku pojawiła się także nazwa "Bau Zwei" (Bau 2). Nazwa ta odnosiła się do adresu i oznaczała piętro drugie.[..]
Na parterze Bau I administracyjnego, zamienionego na lager, nadal mieściły się pomieszczenia związane a administracją obozu: jak biuro komendanta, urzędników, stołówki, kantyny czy punktów wydawania posiłków i deputatów żywnościowych. Może dlatego nazwa budynku pozostała po niemieckim "Hydro Bau I Vervaltungsgebäude" czyli budynek administracyjny.

 Według planów odnalezionych po wojnie, budynek jaki widzimy teraz miał być  znacznie powiększony i miał stanowić cześć większego kompleksu – jego wizualizację przygotował jeden z członków stowarzyszenia “SKARB”. Hydro Bau I, w stanie jakim znajduje się obecnie, widoczny jest po lewej stronie (charakterystyczny ‘łuk”).

Tuż przy południowym końcu budynku znajdował się schron lub też jakieś inne „podziemia” (może pozostałości po rozbudowie kompleksu?) – ruiny stały tam jeszcze w latach ’80 (i stanowiły ulubione miejsce „rekreacji” na przerwach lekcyjnych niektórych uczniów szkoły) – po likwidacji ruin wybudowano tam salę gimnastyczną.

• Czasy PRL (na ostatnim zdjęciu ruiny widoczne są w tle, po prawej stronie).
• Penetracja podziemi szkoły przez członków SKARB-u (jak widać na zdjęciach udało się wyciągnięto jakieś Wunderwaffe w postaci piecykolota czy czegoś podobnego)

 Co do skrzynki:

„Górką” zainteresowali się i próbowali zbadać członkowie SKARB-u: „[..]przekopaliśmy wiertnicą w paru losowo wybranych miejscach. Od strony przystanku- trochę podsypki z cegieł. Od strony zachodniej- glina o jednorodnej strukturze. Kopaliśmy do ok. 2m. Zero ciekawostek.” (tu źródło)
Czyścioszkom rękawiczki będą niezbędne, szczególnie w deszczowy dzień!

Na pierwszych 3ch znalazców przewidziane są certyfikaty: FTF, STF, TTF. Powodzenia!

O okolicy:
15 metrów od skrzynki (w POI1) znajduje się wejście do podziemnego schronu. O schron pytajcie Pipelki  albo czytajcie tutaj. Wszystkich potencjalnych penetratorów uprasza się o ostrożność i rozsądek podczas ewentualnej penetracji!