Skrzynka należy do serii

Atlas Polskich Ryb

Jak wszystkim wiadomo - ryby łowi się za pomocą wędki. Nie wyruszaj na kesze bez odpowiedniego sprzętu. Jeśli wybierasz się na wędkowanie po raz pierwszy w życiu - instrukcję dotyczącą łowienia keszy znajdziesz w opisie skrzynki finałowej (KLIK).

Zdecydowana większość keszy umieszczona jest na sosnach, na wysokości mniej więcej 8 metrów.

UWAGA! Sprawdź kolor taśmy izolacyjnej, oklejonej tuż pod nakrętką złowionej PETki oraz zapisz znajdującą się w logbooku "rybkocyferkę". Dane te będą Ci potrzebne do ustalenia współrzędnych pojemnika finałowego.

Każdy kesz jest zagadką, której rozwiązania szukasz, studiując listing. Życzę udanej zabawy!

TOŁPYGA

Wygląd:

Wyciągnięte, nieco wygrzbiecone, bocznie ścieśnione ciało, o szerokiej, spiczasto kończącej się głowie. Otwór gębowy górny, prawie pionowy, pozbawiony wąsów. Oczy małe, leżące poniżej środkowej linii głowy. Strona brzuszna z kilem biegnącym od wysokości szczelin skrzelowych do początku płetwy odbytowej. Łuski małe, 110-124 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 11-15, a odbytowa z 14-17 promieniami. Początkowe 2-3 promienie lekko pogrubione. Grzbiet ciemny. Boki i strona brzuszna u młodych ryb (1-3-letnich) srebrzyście ubarwione; w starszym wieku są ołowianoszare. Maksymalna długość 100 cm.Młode tołpygi białe mają srebrzysty kolor łusek. U starszych osobników barwa boków matowieje i przechodzi w ołowianoszarą. Grzbiet, wierzchnia część głowy, oraz płetwa grzbietowa i ogonowa mają kolor zielonoszary, brzuch ma kolor srebrzysty. Płetwy parzyste i płetwa odbytowa są jaśniejsze, lekko żółtawe. Jednak najbardziej charakterystyczne u tołpygi jest umiejscowienie gałek ocznych. Znajdują się on bardzo nisko po bokach głowy, poniżej linii szczęki. Przez takie umiejscowienie oczu wygląda jakby pływała do góry nogami.

Występowanie:

Podobnie jak karp i amur, tołpyga pochodzi z Azji. W Polsce nie ma odpowiednich warunków do rozmnażania się, ale żyje w naszych rzekach i zbiornikach wodnych dzięki zarybianiu.

Odżywianie:

Ryba ta żywi się głównie planktonem i drobnym pokarmem roślinnym. Dorosłe osobniki polują głównie na robaki, mięczaki, a także małe ryby.

Rozmnażanie:

W swej ojczyźnie tołpygi białe ciągną w okresie letnim z rzek na zalewowe obszary, z których powracają dopiero jesienią. Tarło odbywa się latem przy temperaturze wody 23-24°C. Ikra (do 500000 na jedną samicę) swobodnie unosi się w wodzie. Po zresorbowaniu zawartości woreczka żółtkowego wylęg udaje się w spokojne zakole rzeki, gdzie w początkowym okresie odżywia się zwierzęcym planktonem. W rzece Jangcy dojrzałość płciową uzyskuje w 3-4 roku życia, w Europie Środkowej (Węgry) w 5-6 roku.

Ochrona:

Brak okresu i wymiaru ochronnego.

Ciekawostki:

Na terenach naturalnego występowania ważnym czynnikiem wpływającym na zmniejszenie liczebności tołpygi jest budowa wielu tam.

Źródło: https://atlasryb.online

https://wielkaryba.pl

Aby uzyskać współrzędne skrzynki w terenie należy odpowiedzieć na pytanie:

Podstaw x do wzoru:

N 51° 27.559 + x'

E 17° 09.095 + x'