Skrzynka należy do serii

Atlas Polskich Ryb

Jak wszystkim wiadomo - ryby łowi się za pomocą wędki. Nie wyruszaj na kesze bez odpowiedniego sprzętu. Jeśli wybierasz się na wędkowanie po raz pierwszy w życiu - instrukcję dotyczącą łowienia keszy znajdziesz w opisie skrzynki finałowej (KLIK).

Zdecydowana większość keszy umieszczona jest na sosnach, na wysokości mniej więcej 8 metrów.

UWAGA! Sprawdź kolor taśmy izolacyjnej, oklejonej tuż pod nakrętką złowionej PETki oraz zapisz znajdującą się w logbooku "rybkocyferkę". Dane te będą Ci potrzebne do ustalenia współrzędnych pojemnika finałowego.

Każdy kesz jest zagadką, której rozwiązania szukasz, studiując listing. Życzę udanej zabawy!

OKOŃ

W Polsce ryba okoń jest ceniona zarówno ze względów wędkarskich jak i kulinarnych. Najlepszą informacją dla wędkarzy jest ta, że okoń to ryba, którą można łowić przez cały rok. Skutecznie bierze również spod lodu. 

Wygląd:

Osiąga 60 cm długości i masę ciała do 4 kg. Ciało wysokie, bocznie spłaszczone. Łuski małe, ktenoidalne, mocno osadzone w skórze. Pokrywy skrzelowe zakończone ostrymi kolcami, a ich górna krawędź jest ząbkowana. Otwór gębowy duży, przedni, tylna krawędź szczęki sięga do oka. Grzbiet ciemnozielony, boki jasnozielone. Na grzbiecie i bokach 5–9 poprzecznych, ciemnych smug, brzuch biały lub żółtawy. Pierwsza płetwa grzbietowa szara z ciemną plamą w tylnej części, druga płetwa zielonkawożółta przezroczysta, płetwy piersiowe żółtawe, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta. Ubarwienie zmienne w zależności od miejsca przebywania, osobniki żyjące w płytkich prześwietlonych wodach są bardziej jaskrawo ubarwione od tych żyjących w ciemnych, głębokich wodach. 

Występowanie:

Europa z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Szkocji, zachodniej Skandynawii, południowych i środkowych Włoch i zachodniej części Bałkanów oraz Azja aż do Kołymy. Aklimatyzowany w Australii. Występuje zarówno w wodach płynących jak i stojących a także w słonawych wodach przybrzeżnych. Młodsze osobniki często tworzą ławice, starsze żyją w niewielkich grupach bądź samotnie. 

Odżywianie:

Narybek żywi się planktonem, później ikrą innych ryb (zwłaszcza karpiowatych). Dorosłe osobniki zjadają głównie ryby oraz większe bezkręgowce. 

Rozmnażanie:

Trze się w IV–V czasem w VII, na płyciznach. Samica składa nocą 15000–20000 ziaren ikry, która jest przyklejana do kamieni, zanurzonych gałęzi, roślin wodnych itp. w postaci wstęg o długości 1–2 m i szerokości do 2 cm. Wylęg po 14–17 dniach. Świeżo wylęgłe larwy mierzą 3–6 mm i posiadają jajowatego kształtu woreczek żółtkowy zawierający kroplę tłuszczu, która umożliwia im unoszenie się na wodzie. 

Ochrona:

Wymiar ochronny 18 cm. Brak okresu ochronnego.

Ciekawostki:

Okoń europejski zapada w nocy w swego rodzaju „stan głębokiego snu”. W tym czasie przebywa przy dnie zbiornika opierając się o dno płetwami brzusznymi i ogonową. Na ten okres „zwija” swoją płetwę grzbietową. Sen ten jest na tyle głęboki, że nie wytrąci i nie wystraszy z niego nawet jasny snop światła. Po obudzeniu, które trwa przez kilka minut ponownie ją rozkłada.
Przez wędkarzy często nazywany "garbusem".