Szembekowie, to spolonizowana rodzina niemieckiego pochodzenia, która na przestrzeni dziejów dała Polsce m.in dwóch prymasów (Stanisława - prymasa Polski w latach 1706–1721 oraz Krzysztofa Antoniego - prymas latach 1739–1748), kanclerza wielkiego koronnego (Jan Sebastian - od 1712 do 1731roku), kilku wojewodów oraz kasztelanów. 

Historia tej rodziny spleciona jest również z Siemianicami, które stały się jej własnością ok. 1700r. kiedy to Aleksander Szembek (1680–1756) otrzymał je wraz z posagiem żony Konstancji Męcińskiej.

Od około 1739 roku tymi terenami władał syn Aleksandra, Józef - poseł na sejm 1758 roku z ziemi wieluńskiej. Józef posiadał dwóch synów: Aleksandra oraz Ignacego Józefa, posła na Sejm Czteroletni w 1788 roku oraz kawalera Orderu Orła Białego. Ignacy Józef z żoną Kunegundą z Walewskich miał syna Piotra oraz córki Ludwikę, Teresę i Urszulę. Piotr Szembek, wykształcony w Akademii Wojskowej w Berlinie, oficer wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, generał, był w powstaniu listopadowym gubernatorem Warszawy. Dzisiaj jego imię nosi plac Szembeka w Warszawie oraz Szkoła Podstawowa nr 374 tamże. Po zakończeniu powstania osiadł w Siemianicach gdzie zmarł w 1866r.  Dziedzicem Piotra był Aleksander Tytus Szembek (1814-1884), a następnie miejscowe dobra przejął jego wnuk, urodzony w Siemianicach Piotr Franciszek - powstaniec styczniowy oraz poseł do Reichstagu. Ten ostatni ożenił się z Marią Fredrówną, wnuczką Aleksandra Fredry z którą miał troje dzieci: Jadwigę, Zofię oraz Aleksandra. Maria z Fredrów w tutejszym majątku zgromadziła większość pamiątek odziedziczonych po przodkach. Wszystkie te pamiątki niestety zaginęły podczas drugiej wojny światowej.

Jadwiga wraz z siostrą (która w 1909 wstąpiła do zgromadzenia sióstr Niepokalanek) zorganizowała w Siemianicach Związek Dzieci Polskich i tajną szkołę, która funkcjonowała tutaj w latach 1898–1904. Razem prowadziły również na tutejszych terenach badania archeologiczne. W 1902 roku Jadwiga wyszła za mąż za hrabiego Leona Szeptyckiego. Po agresji Niemiec i ZSRR na Polskę została wraz z mężem zamordowana w Przyłbicach przez funkcjonariuszy NKWD, przybyłych do majątku Szeptyckich. Tym samym, wraz z jej tragiczną śmiercią w 1939 roku kończy się władanie Szembeków w Siemianicach. 

Siedzibą rodową Szembeków był pałac wzniesiony w Siemianicach w 1835 przez wspomnianego wyżej Piotra (1788–1866). W pałacu znajdowały się cenne zbiory rodzinne z XVII-XIX w.: stare meble, szafy gdańskie, obrazy szkoły francuskiej z XVII wieku, jak również włoskiej i niderlandzkiej, akwarele Juliusza Kossaka, zbiory starej broni. Wszystkie te zabytki, podobnie jak pamiątki po rodzinie Fredrów, zostały rozgrabione podczas okupacji.

Do niedawna znajdowała się tutaj siedziba Leśnego Zakładu Doświadczalnego Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Po jego wyprowadzce pałac pozostaje pusty, a dostęp do niego oraz otaczającego go zabytkowego parku pozostaje utrudniony.