Strzyża to najbardziej znany gdański potok. Rozpoczyna się na Kokoszkach w okolicy obecnej stacji kolejowej i najpierw wartko a później coraz bardziej leniwie przepływa równoleżnikowo przez niemal całe miasto.

Pierwsza wzmianka o Strzyży pochodzi z XII w - 1247 Wstrisza, 1283 Stritza - a jej nazwa oznacza „rzeka z bystrym nurtem”. W przywileju fundacyjnym klasztoru cystersów w Oliwie z 1186 (falsyfikat z połowy XIII wieku) Sambor I zezwolił zakonnikom na wzniesienie nad jej brzegami młynów; w 1283 przeszła w całości (z obu brzegami) na własność cystersów. Silnie eksploatowana przez nich i prywatnych dzierżawców do poruszania urządzeń przemysłowych (młyny, tartaki, kuźnice, folusze i inne), których liczbę szacuje się na kilkanaście. Przez długi okres stanowiła granicę dla dóbr cysterskich oraz świeckich.

Od końca XIX wieku poddawana znacznej ingerencji w biegu koryta rzeki (m.in. regulacja i skanalizowanie cieku, sztucznie uregulowane ujście, które pierwotnie wpadało do jeziora Zaspa). Poza kilkoma fragmentami (pod al. Grunwaldzką, pod torami kolejowymi stacji Gdańsk-Wrzeszcz, pod ul. Grażyny i ul. Wyspiańskiego) płynie odkrytym kanałem.

W 2000 zmodernizowano 700-metrowy odcinek potoku od ul. Marynarki Polskiej do jego ujścia do Wisły, poszerzając koryto do 5 m, umacniając brzegi, profilując skarpy. Na potoku w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku wybudowano pięć powierzchniowych zbiorników retencyjnych: Kiełpinek, Nowiec II, Górne Młyny, Ogrodowa, Srebrniki. Na tym ostatnim, największym, 25 VIII 2016 uruchomiono fontannę-wodotrysk.

Zbiornik Kiełpinek został zbudowany na terenie podmokłym zasilanym przez oba strumienie źródłowe Potoku Strzyży. Prawie połowa obszaru otoczona przez wał przeciwpowodziowy i nasyp kolejowy zajęta jest przez mokrą łąkę, która w razie potrzeby może być zalana, tym bardziej, że przeciętna głębokość zbiornika nie przekracza 0,5 m. Głębszy jest jedynie wąski odcinek pośrodku stawu.

Przy zbiorniku zbudowano bardzo ładny park rekreacyjny z placem zabaw. Jest to cudowne miejsce, aby usiąść na ławce, wyciągnąć termos z gorącą herbatą i poczytać książkę, albo zrobić sobie piknik. Jest to jedno z tych miejsc, gdzie dzieci się nie będą nudzić.

O skrzynce: nie udało mi się złapać dokładnych współrzędnych. Skrzynka znajduje się nieopodal jednej z dwóch oddalonych od reszty parku ławek na terenie otoczonym z trzech stron wodą.